Lawowe czekoladki

[zingara]

Latem. Edith Piaf śpiewała,
a może to ja
- na szczycie końca świata
wiatr miał smak zielonej mięty.

Tworzyła się poezja. Łapałam blask dłońmi,
on patrzył i patrzył mówiąc - moja wenus.

Świetliki wiły aureolę.
Puch. Każdego dnia coraz więcej, więcej.

Poszarpane pióra posklejałam mąką
- amnezja upchana w jednorazową torebkę.

Chwilo trwaj. Między wersami wyschnięta
- tylko pyłem.

[Gruszka]

Baardzo. A szczególnie to:
"Puch. Każdego dnia coraz więcej, więcej.

Poszarpane pióra posklejałam mąką"

[elka]

Rozmarzyłaś mnie już pierwszym wersem o Edit Piaf i popłynęłam w rytm jej piosenek, jej wyjątkowego głosu, do niezapomnianych chwil...

Dziękuję.

Pozdrawiam.elka.

[EdwardSkwarcan]

Miło było

[zingara]

Dziękuję:)

[Nula.Mychaan]

Zaczynam się powtarzać,
ale ten też mi się podoba

[zingara]

pozdrawiam ")