do jutra

[Gruszka]

chciałabym uciec, bo smutno mi, Panie -
milczeć nie umiem. krzyczeć? lecz do kogo?
i gdzie - też nie ma, więc nastawiam pranie,
by sprać, choć z rzeczy, schizmę, jad i wrogość.

słodzę herbatę - lek na cierpką gorycz.
smutno mi, Panie, więc nakładam uśmiech -
liczyć przestałam, który już z kolei
(właśnie wyjmuję z pralki białą chustkę -

zasadna wilgoć i zniknęły plamy.)
wieszamy.

ktoś dziś psy wieszał na nim, na niej, na nas,
topili w łyżkach i w szkle zatapiali.
do miski właśnie wyjęłam podszewkę -
po co mi ona? nie zda się już na nic.

(zasadna wilgoć i zniknęły plamy.)
wieszamy?

bęben już pusty. z lekkością się kręci
ledwie muśnięty. nie zamykam. przeschnie.
idę rozwiesić, pozajmować ręce
niczym automat - równo. zanim westchnę,

że uciec bym chciała, bo tak, Panie, smutno.
byle do jutra.

[Leon Gutner]

Podoba mi się klimat i ... nakładanie uśmiechu .
Ale z końcówką coś bym zrobił.
Byle do jutra kompletnie wyrwane z tego wiersza nie przypięte do niczego rymem ni jak mi tu nie gra .

Z uszanowaniem L.G.

[Gruszka]

Hmmm Leonie, dzięki za Twoje odczytanie. Chciałam po ewentualnych kolejnych, ale... do nikogo więcej tekst nie gada
Zatem, jeśli cos zmienię po przemyśleniu, to dam znać
Pozdrawiam

[EdwardSkwarcan]

Ja wiem? Jest słyszalny rym. Ja widzę jak pacierz wieczorny i bardzo mi się podoba, choć więcej skargi jak prośby.

[Gruszka]

Ed, ja też swoim uchem łapię rym, wydaje mi sie, że jest.
A co do próśb - "ulegają sile grawitacji", więc po co.
I nie pacierz - luźma rozmowa peelki, która w bezradności chce jednego -
kolejnego dnia, który sama udźwignie. (do wyboru - może będzie kolejny / może będzie kolejny lepszy).

Thnx za czytanie.

[EdwardSkwarcan]

To po co Panie?

[Gruszka]

To po co Panie?

A z Bogiem można sobie porozmawiać tzw. "swoimi słowami". Pacierz to formułka, klepanie...

[EdwardSkwarcan]

Nie zgadzam się, mogę nazwać pacierzem wymyśloną modlitwę, bo przez sklerozę zapomniałem Wierzę.....

[skaranie boskie]

A mnie się to skojarzło z pewnym hymnem znanego romantyka...
Taka podobna melodia, a i temat jakby znajomy, choć tamten zapewne o praniu nie pisał.
I tylko Pan się gdzieś z Bogiem miejscami zamienili.
To jest - w moim odbiorze, żeby jasność była - bardzo dobra, choć pewnie niezamierzona parafraza.

[alchemik]

Smutno mi, Boże.

Mogę rozmawiać choćby i z Bogiem, jeżeli czasem gadam sam ze sobą.
Nie, nie wynoszę się, raczej wątpię.

A ten tekst w swojej zwyczajności codziennej prania brudów, choćby i w automacie posiada magię, której szukam w wierszach.
Leo jest perfekcjonistą, ale ja mam od niego lepszy słuch i wyczucie rytmu i melodii.
Tudzież słyszę rymy nawet niedokładne.

A więc, Elu, to dobry wiersz.
Nietuzinkowy.

Jurek