prowadź

[jabberwocky]

Prowadź mnie pewnie przez porębę
gdzie tylko pnie zostały gołe
bo zapuściły w ziemi głębię
korzenie swoje.

Ziemia zatruta pod stopami
jakże dziś obca się wydaje,
niech cię obejmę ramionami,
pójdziemy dalej.

Zostaną po nas nikłe ślady,
trawą pokryją się wiosenną,
chodźmy, później nie damy rady.
Zapadnie ciemność.

Porzućmy ziemię, co zhańbiona
w błoto jedynie się zamienia,
będę cię niósł na swych ramionach.
wyjdziemy z cienia.

[Leon Gutner]

Póki dajemy rady - trochę mnie zastanawia .
Poza tym lubię takie formy i takie tematy drogi .
Dlatego z ciekawością .

Ukłony L.G.

[Mchuszmer]

Tak jakoś inaczej, na starą nutę i ma to coś, chociaż nie, żebym upodobał sobie takie formy i twierdził, że brzmi wyjątkowo autentycznie.
Dobry rytm, chociaż w "chodźmy, później nie damy rady" odstaje, aczkolwiek nie miałem zbytniego problemu z przestawieniem się, może to być nawet niezły akcent.

Jedynie ostatni wers pierwszej strofy dla mnie był nie do przełknięcia, patetyczny i nienaturalny nawet na tle całej stylizacji i jakby w innym stylu.

Brak interpunkcji w pierwszej strofie, ujednoliciłbym.
W tytule dałbym dużą literę, tak jak w całości. Zgubiła się też duża litera w ostatnim wersie (albo kropka w przedostatnim miała być przecinkiem).
Pozdrawiam:-)

[mirek13]

Całkowicie i bezapelacyjnie zgadzam się z Szymkiem.
Nic nie trzeba dodać do jego analizy, a zęby rozkwitły mi jak tulipany nad formą starodawną.
A rytm stuka jak zmęczony koń na granitowej kostce małego rynku.

[EdwardSkwarcan]

Zostaną po nas nikłe ślady,
trawą pokryją się wiosenną,
chodźmy, później nie damy rady.
Zapadnie ciemność.

Porzućmy ziemię, co zhańbiona
w błoto jedynie się zamienia,
będę cię niósł na swych ramionach.
wyjdziemy z cienia.

Tutaj pięknie leciało.
Dalej gorzej rytmicznie.

chodźmy, później nie damy rady.
Zapadnie ciemność.

Rytm padł i te dwa wersy gryzą się.

"Porzućmy ziemię, co zhańbiona
w błoto jedynie się zamienia,
będę cię niósł na swych ramionach.
wyjdziemy z cienia."

Raczej w beton, bo nawet cmentarze nim zawalone, błoto po dniu zmarłych, bowiem wypada się tam pokazać.
Trzeci wers też kuleje.
Tej ziemi zbyt dużo.
Bez zachwytu.

[Gajka]

Jabberku - ładna strofa saficka
Średniówka 5/4 - jedynie w pierwszej strofie, drugi wers masz 4/5

Pozdrawiam