Styczeń. Godzina siedemnasta i później

[ble]

Wślizguje się powoli, śliskim ruchem, który
zsuwa światłu na czoło dymne kapelusze.
Drzewa, strachem barwione, do swojej klauzury
schylają się w popłochu. Lecz kory okruszek

wystarczy, by ta bura, zgłodniała wilczyca
zraniła łapą korzeń, zębami się wżarła,
skowytem pień ugięła, a gdyby zakrzyczał,
podniosła ślepia wyżej, skoczyła do gardła.

Gęsta masa ciemności jak lepka posoka
okleja świat. Już skrzypią podnoszone mosty.
Czujne monady okien próbują z wysoka
lampami straszyć bestię. Ta pazury ostrzy.

Jest noc. Samotnej wyspy reguła mnie chroni;
fosę wypełnia mocna, angielska herbata.
Gdy mieszam czas łyżeczką, pozostaje po nim
smak mrozu. W filiżance do snu się układam.

[Leon Gutner]

Jest noc. Samotnej wyspy reguła mnie chroni;
fosę wypełnia mocna, angielska herbata.
Gdy mieszam czas łyżeczką, pozostaje po nim
smak mrozu. W filiżance do snu się układam.

Leo oprócz klimatu - upodobał sobie tę strofkę .

Z ukłonem L.G.

[e_14scie]

kunsztowny wiersz, ble

pięknie

[P.A.R.]

Jest noc. Samotnej wyspy reguła mnie chroni;
fosę wypełnia mocna, angielska herbata.
Gdy mieszam czas łyżeczką, pozostaje po nim
smak mrozu. W filiżance do snu się układam.

to jest to
gdyby reszta była taka
ale pewnie mogę sobie poplumkać ...

[Ewa Włodek]

Jest noc. Samotnej wyspy reguła mnie chroni;
fosę wypełnia mocna, angielska herbata.
Gdy mieszam czas łyżeczką, pozostaje po nim
smak mrozu. W filiżance do snu się układam.

te słowa szczególnie, Ble..A całość - nastrój niepokojący, i dobrze oddany ten iepokój...Poczytałam z przyjemnością...


I pozdrawiam najserdeczniej
Ewa

[Miladora]

Ostatnia zwrotka jest rewelacyjna, Ble.
Ale całość także robi wrażenie swoim klimatem nadciągającej drapieżnie ciemności.
Bardzo obrazowy wiersz w sumie.

Dobrego

[ble]

Dzięki Wszystkim! Nie wiedziałam, że ta ostatnia zwrotka tak wciąga.
Dzięki Milad'or, że zwróciłaś uwagę na drapieżne, mroczne kilmaty. Tak mówią o moim pisaniu, że obrazowe. A ja na to nic, tylko skrobię na papierku. Nigdy nie piszę prosto do komputera.

Pozdrawiam, głeboki ukłon, wszystkim, którzy tu zajrzeli

[Nicol]

Rzeczywiście kondensacja w ostatniej choć konsekwentnie prowadziłaś przez wszystkie strofy aż do końca

[skaranie boskie]

Ja też podtrzymuje wersję o rewelacyjnej ostatniej strofie.
To poezja w najczystszej i w dodatku skondensowanej postaci.
Muszę się jej nauczyć na pamięć.

[ble]

Dzięki, Nicol. Dzięki, Skaranie. Na pamięć, no daj spokój Nie ucz się na pamięć, nowe będą lepsze moze...