Drewniak

[tabakiera]

Pamiętam dom rodzinny: z drewna były ściany
rozmiękczone wilgocią, gdy szło ku jesieni,
kręgosłup mojej babki bardzo długo prosty,
a u gęsi wygięty żarem przed świętami.

W gąsiorze bulgotało, może i złowrogo,
bo zalane maliny nabierały mocy
jak głos dziadka, gdy uczył: nie jesteś na dworzu,
uciekniesz ze stolicy, będą cię prostować.

A mnie przyszło prostować najpierw nogi siostry.
Słów na wiatr nie rzucała, miewała wisielczy
humor, nastrój i pomysł na drzwi zamykanie.
Zawsze była uparta, zbyt harda by klęczeć.

Teraz, kiedy próbuję wymienić swój zamek,
powracam do tematu wolnej fermentacji.

[witka]

Niektóre drewniaki były ogacane na zimę,periodycznie jak kobiety.
Ja bym to nazwał pseudofermentacją octową.
Osobisty wiersz.
Czasem tak trzeba, bo ja lubię popłakiwać tylko w samotności, jak coś piszę.
Dobrze dobrany hermetyk sklejający czytelnika z tekstem.

[tabakiera]

Mojego nie trzeba było za bardzo ocieplać, tylko między podwójne okna babcia wkładała watę.
Muszę dodać, należy się to przodkom - w moim domu nastawiano wino w gąsiorze, ale nie było alkoholizmu.
U podmiotu lirycznego można odczytać różnie.

Dzięki, Witka.

[AS...]

w mojej pamięci poumierało bardzo wiele osób
ale babcia żyje...
i zazdroszczę
bo nigdy nie porwałem się na taki wiersz

popraw "mi" w dziewiątym na mnie;
nie wytłumaczę dlaczego, bo nie chcę się wymądrzać

pozdrowienia

[tabakiera]

Dzięki, AS-ie.

Już poprawiam, niedopatrzenie. No, tak - Ami to w budzie.

[Halmar]

Odejmując punkty przyznane przez domniemaną "protekcję", Halmar i tak wygrywa.
Oto dowód:


Autor nr 3: 12 + 12 + 9 + 11 = 44
Autor nr 6: 14 + 11 + 12 + 11 = 48

[tabakiera]

Jak to się ma do mojego wiersza, Halmar?

[Nula.Mychaan]

Kurcze Dorotko, namalowałaś obraz, ale nasyciłaś go nie tylko barwami, ale i zapachem,
a takie wino to i moja babcia robiła

[tabakiera]

Tamto pokolenie tak miało.
Dzięki, Nula!

[biegnąca po fali]

Taka cząstka Ciebie, tego co nosisz w sobie i dzięki Tobie to żyje.
Poruszyłaś, bo tak jak mówi Nula, ten wiersz żyje. Ma kolory, zapachy
i smaki. Jest chwilą, która trwa. Historią, która toczy się dalej.