Obok (ver. 3)

[point of view]

samotne kobiety nigdy nie zasypiają
czuwają na wyciągniętych szyjach
okruszkami z kuchennego stołu
karmią kwadranse

co piętnaście minut w czystej szklance
w czystej
w naprawdę w czystej
zanurzone w iluzji intymności
parzą zimne herbaty

sumiennie odwiedzają kamienie
zmieniają rękawiczki i paznokcie
niech odgadują czyje dłonie
rozpraszają złudzenie bliskości
czyje rozsmużą dotyk

od rozpalonej modlitwy
goreje noc
nad ranem w kącikach oczu
toną gwiazdy

[witka]

ALe fajny.
To jest takie pisanie, w które fajniej jest się wczuwać, co nie znaczy , że się nie przeczytał.

[Marcin Sztelak]

Fajny, z doskonałą puentą, jedynie pozbyłbym się stąd w 4 wersie.

Pozdrawiam.

[point of view]

versja 2 poprawiona

[Nula.Mychaan]

bardzo dobry wiersz

[point of view]

... i znowu poprawiony