betelgeza już dawno wybuchła

[Tjereszkowa]

w końcu zapomnimy o czekaniu
znów będę
widzieć i czuć

gdy słońce rozgrzeje
skórę w zgięciu łokcia
powiem
że nie wiem co piękniej pachnie
ona czy bez

ciebie ubędzie
i mnie
lecz jeszcze za wcześnie

popatrzmy chwilę w niebo

[witka]

Bardzo dobry.

Dwa ostatnie wersy trochę wg mnie odstają - jakby przyspieszona, nieplanowana przerwa śniadaniowa przy robocie, a potem z metowca już fajerant.

[Tjereszkowa]

Dzięki, Witka, pomyślę

[witka]

Ja bym w szaleństwie króla Jerzego zmienił tytuł na

bambetelgeza - żartuję

[Mchuszmer]

O. Oszczędny i poruszający, ładnie skonstruowany liryk, Sowo. To, co raz na milion lat, niedługo może być milion lat temu, o tym się wie - że jeszcze zrobi się w człowieku miejsce na nowe oczekiwanie i nowe impresje, ale jeszcze dziś-. Brawo i dzięki za możliwość pogaworzenia sobie, bez względu na to, czy na temat, bo wiersz mocny, acz otwarty:-) Pozdrówka

[Hosanna]

odpowiem wierszem :


ta niecierpliwość która zabiera cząstkę tego co jest
w obawie że kiedyś zabraknie

ten smutek że coś się kiedyś skończy
który obgryza radość
która właśnie się wydarza

zaiste z chytrości
cierpimy więcej

oddajemy owoce lękom
choć nic dobrego z nich nie wyrośnie

bardziej ufamy
łagodnym przejściom

rzucamy do przepaści kamień
by była mniejsza

[Tjereszkowa]

O. Oszczędny i poruszający, ładnie skonstruowany liryk, Sowo. To, co raz na milion lat, niedługo może być milion lat temu, o tym się wie - że jeszcze zrobi się w człowieku miejsce na nowe oczekiwanie i nowe impresje, ale jeszcze dziś-. Brawo i dzięki za możliwość pogaworzenia sobie, bez względu na to, czy na temat, bo wiersz mocny, acz otwarty:-) Pozdrówka

Dziękuję Mchuszmerze , bardzo cieszy mnie Twoja opinia. Mnie najbardziej rozwala, że patrzymy na coś co się może już stało setki lat temu i możemy tylko czekać na nieuchronne... Piękne i straszne zarazem.

[Tjereszkowa]

odpowiem wierszem :


ta niecierpliwość która zabiera cząstkę tego co jest
w obawie że kiedyś zabraknie

ten smutek że coś się kiedyś skończy
który obgryza radość
która właśnie się wydarza

zaiste z chytrości
cierpimy więcej

oddajemy owoce lękom
choć nic dobrego z nich nie wyrośnie

bardziej ufamy
łagodnym przejściom

rzucamy do przepaści kamień
by była mniejsza

Hosanno, Twoja odpowiedź jest lepsza niż mój wiersz. I bardzo, bardzo adekwatna, a puenta świetna. Dziękuję za odwiedziny

[tetu]

To dobry liryk Tjeri. Dwuznaczny.
Tęsknota niejedno ma imię. Nieważne za czym, bądź kim tęsknimy, zawsze wtedy kurczymy się w sobie.

gdy słońce rozgrzeje
skórę w zgięciu łokcia
powiem
że nie wiem co piękniej pachnie
ona czy bez

śliczny ten fragment

końcówka brzmi łagodnie jak pogodzenie się z tym co nieuchronne. Piękny wiersz.

[Tjereszkowa]

Tetu, doskonale wyczułaś ten wiersz... Dziękuję