lokal już zamknięty

[mirek13]

jakbyś zaparzył herbatę
z młodych listków zła
niczyjego
ze szczyptą mandragory
spod szubienicy znajomych

napój ostatnich promieni
bo zmierzcha niebezpiecznie
czarno
czarna
jak herbata z lokalnej Biedronki

farbowana bezksiężycową nocą

[Alek Osiński]

Zmierzch bogów;)

Najbardziej to mi się podoba
ta plastyczna końcówka - robi wrażenie.

Hmm, nie ma chyba w zasadzie zła niczyjego,
co najwyżej nikt się nie chce do niego przyznać;)

[Deneve]

Czy ty nie jesteś przypadkiem Napoleon North vel WHITE RAVEN? Kurdebele, płaczku jeden. Masz, oddaje ci wszystkie swoje chusteczki z monogramem, złotem haftowane, kurde, ręcznie, przez 267347234879912 mych sługusów.

[mirek13]

Straciłeś bezproduktywnie husteczki, Denewe.
Nick własny mam od lat.
Ano zmierzch, Alek.
Dzięki.

[skaranie boskie]

Czy ty nie jesteś przypadkiem Napoleon North vel WHITE RAVEN? Kurdebele, płaczku jeden. Masz, oddaje ci wszystkie swoje chusteczki z monogramem, złotem haftowane, kurde, ręcznie, przez 267347234879912 mych sługusów.

Deneve, to jeden z pierwszych twoich postów, a już z lekka odstający od regulaminu.
Zauważ, że jesteś w okresie próbnym i staraj się w przyszłości komentować utwory, nie zaś ich autorów.

[Lucile]

Mirku,
to bardzo dobry wiersz, gorzki, trudny, prawdziwy.
Wprawdzie do zaparzenia tej „herbaty” użyłeś:

młodych listków zła
niczyjego

to, na szczęście dodałeś też korzenia mandragory,

ze szczyptą mandragory

świetnie, wiadomo przecież, że już od starożytności, ba, nawet w Biblii,
pisano o jego leczniczych, cudownych - a nawet magicznych – właściwościach.

spod szubienicy

sznurek wisielca - toż to ustalony dobrze osadzony w tradycji... talizman szczęścia

Wiem, wiem, o co innego chodzi, czuję tę gorycz ironii, ale niech Peel z Twojego wiersza chociaż spróbuje spojrzeć mniej chmurnym okiem, bo:
za oknem piękne, chociaż już listopadowe słońce.

Proszę, poczęstuj się filiżanką białej herbaty – z najmłodszych listków – właśnie świeżo zaparzyłam.

Uśmiechu i optymizmu życzę
Lu

[mirek13]

Jak zdecydowana większość moich wierszy, Lucile.
Ta szubienica ma tutaj podwójne znaczenie. I kwestia tego sznurka i właściwości takich korzeni jak żeńszeń, madragora czy żywokost itp.
Podobno te o najlepszych właściwościach rosły właśnie pod szubienicami.
Fenks.

[alchemik]

Magiczne właściwości mandragora zyskiwała, kiedy jej nasienie, bądź pędy były obficie spryskane ejakulatem wisielca, powstałym przy pękaniu kręgów szyjnych powieszonego.
Taka mandragora wrzeszczała przy wyciąganiu jej człekokształtnego korzenia. A Łysiak z takiego korzenia wystrugał flet w swojej powieści.

lokal już zamknięty.
Mam dziwne wrażenie, że tytuł jest puentą wiersza.

[mirek13]

Nie chciałem się wdawać w takie szczególy proweniencji tych właściwości.
A "Flet z mandragory" jest na moim topie literackim.
Czy tak jest z tym tytułem? Bardzo możliwe.
Dzięks.

[zwrotnikryby]

Szczęść Boże.
Bardzo ładny wierszyk. W tych młodych listkach zła widzę biblijnego węża Szatana, który chciał aby pierwsi ludzie zrzucili je z siebie i pokazali goliznę. Dalsza część wierszyka też miła. Jezus też miał takich znajomych co go opuścili i zdradzili pod krzyżem. Tutaj widzę krzyż w szubienicy. Lokalna Biedronka czyli atak zachodnich koncernów na Nasz świat. Czarno, czarna dodałbym tu też czary. Wierszyk byłby wtedy lepszy.
Zostań w Bogu.