Zimowa palma

[teo]

opowiem ci bajkę o sobie
lecz co to za bajka
o palmie co w środku zimy wykwitła gdzieś przy płocie
pod suchą korą mając tylko miękki miąższ strachu

opowiem ci całą gdy będziesz przechodzić obok
bo wrosły w grunt biegu czasu mam tak mało możliwości
nieskończonego rozwoju a tak wiele do oddania z miłości
w platynowej pościeli w której tak bardzo pali ból istnienia

opowiem w złości niszczycielskiej pasji życia i wstrętu do zapuszczania korzeni
o podwójnych granicach
bo ja to Jowisz co utracił swoją orbitę teraz zmierzam ku słońcu by spalić się jak martwe drzewo
o wschodzie gdzieś pod płotem
wyrosły w zimową noc pragnąc jedynie ogrzać się w twoim blasku
lub oddać ostatnią iskrę głośnym krzykiem że wciąż rosnę jakbym znalazł
źródło wszelkiej nadziei

[biegnąca po fali]

Bardzo dobry, teo. Może ciut przegadany i przemyślałabym zapis,
ale treść i emocje równoważą te drobiazgi.

[teo]

Bardzo dobry, teo. Może ciut przegadany i przemyślałabym zapis,
ale treść i emocje równoważą te drobiazgi.

Masz rację, coś z tym zapisem mi nie pykło. Metaforyka też mogłaby być dokładniejsza. Stało się

Dziękuję za opinię
Pozdrawiam
teo

[Nula.Mychaan]

Bardzo interesujący, ciekawe metafory,
jedynie zgrzyta mi w drugiej strofce ten ból istnienia, to bardzo zgrana i nieładna dopełniaczówka, pomyślałabym nad zmianą tej metafory

[Gajka]

Fakt, trochę przegadałeś, drobna korekta może okazać się dobrym pomysłem.
Pozdrawiam

[tabakiera]

Ma potencjał, ale momentami zbyt górnolotny, wręcz patetyczny.
Oddanie z miłości, ból istnienia, ogrzewanie się w czyimś blasku - brrr...
Dwa ostatnie wersy, choć wzniosłe, działają.
Ta ostatnia oddana iskra i rośnięcie jakby się znalazło źródło wszelkiej nadziei.

No, a palna rozkwitła w środku zimy to się mimowolnie z odbitą palmą kojarzy i tracę wszelką powagę.

[Marcin Sztelak]

Na pewno przegadany, szczególnie w ostatniej zwrotce i zdecydowanie za dużo patosu. Mimo wszystko coś w wierszu jest, jednak jak dla mnie do przeróbki.

Pozdrawiam.

[teo]

Wszyscy macie rację. Postaram się wyciągnąć z waszych uwag to co najważniejsze i trochę przerobić ten wiersz. Na szczęście jest dla mnie na tyle ważny że chyba warto nad nim jeszcze popracować.

Dziękuję wszystkim za cenne uwagi.
Pozdrawiam
Teo