nadzieja

[WHITE RAVEN]

była maleńka
maleńka niczym koliber
ustawowo poprawna
zasnuta tajemnicą przejścia
utwardzona grzechem niewygody

wielkie dała plony na piędzi serca
zostały zmarnowane jednostronnym szaleństwem
odkupienia nie ma ...
wyzte z dłoni monety
nie zaspokoją cierpienia

trzeba schudnąć na ciele i duchu
doprowadzić do ostatniej nuty
zagranej w scrabble z powietrzem

[eka]

Pierwsza i trzecia zwrotka dopracowane. Pierwsza sugeruje widzenie nadziei we wpojonej, skodyfikowanej wierze. Trzecia już niekoniecznie, bo w ograniczeniu do minimum duchowego i fizycznego -ja- widzi szansę na powrót nadziei. Nadzieja w zanikaniu, budowaniu słów z powietrzem. Eksterminacja z życia.
Średniowieczny ascetyzm też kazał się ograniczać.
______________________________
Środkowa, ta o potrzebie cierpienia, wymaga usunięcia literówki i usunięcia spacji przed wielokropkiem.
Bardzo ważna cząstka wiersza, ale ogólnikowa. Szaleństwo? Jakie? Czemu zabrało szansę na odkupienie? Dobroczynność nie zaspokoi cierpienia?
Podumałabym nad kształtem zwrotki dla dobra całości.
Pozdrawiam:)

[Henryk VIII]

Witaj,
dla mnie to wiersz o posiadaniu i utracie. Nadzieja zawsze daje plony , sam dar nadziei ( wiara) sam w sobie jest wielką wartością. Ryt przejścia ja odczytuję jako przejście od ( ślepej) wiary do wiedzy. Jest to proces nieodwracalny. Nie można go cofnąć, wymazać z umysłu. Wiedza też jest wartością, jednak cena za jej posiadanie bywa niekiedy bolesna. Już nic nie jest tak proste, jak wcześniej. A przecież szczęśliwsi są ci, których nie trapią rzeczy wielkie. Ci właśnie potrafią się cieszyć z rzeczy małych, najdrobniejszych. Piszesz:" trzeba schudnąć na ciele i duchu " - ten fragment odczytuję jako postulowanie prostoty, z którą się łączy duchowa czystość i piękno.

H8
p.s.
nie mogę odcyfrować, co się ukrywa za tą literówką " wyzte " --- czy " wyzute"?