Przy składaniu wieńców

Wiadomość

witka · #1 Post autor: **witka** » 07 lut 2018, 10:06

Mój ojciec był śniegiem w porzeczkach.
Przenajświętsza Dziewica przed Banderowcami
okryła go osmaloną nałęczką z resztek strzechy sąsiadów
i zadaszyła. Na zawsze.

Odnosił, odrzucał do bunkrów pniaki i żegnał serią na krzyż.

Kiedy przyszło żąć żyto na nowe poszycia, z sąsiednich wsi
waliły obuchem głosy rozpoznawalnych siekier.

tetu · #2 Post autor: **tetu** » 07 lut 2018, 11:58

Poruszyłeś Witka. Bardzo dobry 1w i puenta. Zabolało.
Jedna sugestia

witka pisze: ↑
07 lut 2018, 10:06
z resztek strzech

trudno się wymawia, a można ułatwić, nie lepiej strzechy? ale w tym kontekście musiałbyś też zamienić poszycia na poszycie.
I ja osobiście tak to czytam, pozdrawiam :kofe:

witka · #3 Post autor: **witka** » 07 lut 2018, 12:13

Dzięki poprawię.
To dawny tekst.
Wklejony na bliskiemu Eki wkurwie po ostatnich wydarzeniach.

Mama mi opowiadała, o Ukraińcach, którzy ich niejednokrotnie po kryjomu, w porę ostrzegali.
Spróbuję coś napisać i oddać kulisy bywania człowiekiem.

tetu · #4 Post autor: **tetu** » 07 lut 2018, 12:18

Spoko Witka, zatem pisz chętnie zajrzę

Marcin Sztelak · #5 Post autor: **Marcin Sztelak** » 07 lut 2018, 12:36

Ruszył mnie ten wiersz, ruszył jak cholera...

marta zoja · #6 Post autor: **marta zoja** » 08 lut 2018, 10:50

Poruszyłaś... odebrało mi mowę, na długo...

Alek Osiński · #7 Post autor: **Alek Osiński** » 08 lut 2018, 15:19

witka pisze: ↑
07 lut 2018, 10:06
Kiedy przyszło żąć żyto na nowe poszycia, z sąsiednich wsi
waliły obuchem głosy rozpoznawalnych siekier.

Bardzo dobra ta puenta.

AS... · #8 Post autor: **AS...** » 08 lut 2018, 17:44

taki jest zacny Witka w najlepszym wydaniu