jak gdyby nigdy nic czekam aż przyjdziesz

[eka]

A to problem, fakt:)
Tzn. można poprzedzić zapowiadaczem: mówisz, powiedziałeś, usłyszałam... .... .....
Wtedy kursywa nawet niepotrzebna.

[biegnąca po fali]

Zmieniłam. Ciut.

[eka]

Dobry kierunek, ale poszłabym w jednoznaczność wykluczającą problematyczny, historyczny kontekst, np. tak:

zagramy w dwa ognie
bo jutro
spalą nas w nowoczesnym krematorium
za rzeką ostatnie ślady skrystalizuje ulotność

[AS...]

Rzuca się w oczy oryginalność kilku metafor, mam wrażenie, że dla nich dopisana jest reszta linijek, mniej efektowna.

otóż to;
Twoje pisanie przypomina jazdę figurową na lodzie; cechuje się znakomitym wykonaniem ewolucji,
a reszta przypomina... plątanie się po lodowisku;
tymczasem
wśród łyżwiarek też są poetki, choćby:

https://www.youtube.com/watch?v=HLakJfSbYxs

ona nie zapomina, że występ - podobnie jak wiersz - MUSI być całością...

to prawda - publiczność najbardziej oklaskuje mistrzowski poziom wykonania elementów technicznych
(w Twoim przypadku są to metafory)
ale taniec i emocje zaprezentowanej zawodniczki unoszą widzów daleko poza lodowisko,
Ty zaś Ewuś wydajesz się być przykuta do łyżew i lodu...

za cholerę nie potrafię tego zrozumieć...

[biegnąca po fali]

Może dlatego, że nie jestem poetką, Jerzy. Mistrzynią też nie. Łyżwiarką tym bardziej.

[AS...]

i pewnie to, co napisałaś jest Twoją klatką

[biegnąca po fali]

Nie ma żadnej klatki, Jerzy. Ty po prostu obstawiles nie tego konia. Bywa.

[Gajka]

...za rzeką dopalają się właśnie ostatnie ślady
krystalizuje ulotność...

Ja interpretacje utworu podporządkowałam wyżej wymienionej frazie, to był błąd, hm - zdarza się

Pozdrawiam

[biegnąca po fali]

Dlaczego błąd, Gajko? A może to właśnie o to autorce chodziło?
Zresztą... czy to takie ważne? Każdy interpretuje po swojemu.
I to jest w poezji najpiękniejsze - wolność... po obu stronach barykady;)