wszystkie drogi prowadzą do Nieba - wiara

Moderatorzy: eka, Leon Gutner

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Aldona Latosik

wszystkie drogi prowadzą do Nieba - wiara

#1 Post autor: Aldona Latosik » 05 mar 2012, 20:15

bliżej raju niesionym skrzydłami sokołów
śpiącym w ciszy Piotr do bram zadzwoni kluczami
spieszących zatrzymują koła samochodów
kolejni do Niebios mkną wspólnymi torami

morzami zroszeni wpływają do wieczności
w pióra odzieją więcej duszom nie potrzeba
oskrzydlonym nie widać anielskiej nagości
podziemnym tunelem z latarką w eden nieba

dalej rajska światłość otula modlitwami
dom otwarty Piotr wrota przybyłym uchyla
do Niebios docieramy różnymi drogami
ponad chmurami czuwa anielska rodzina


Aldona Latosik

4.III.2012
Ostatnio zmieniony 07 mar 2012, 14:15 przez Aldona Latosik, łącznie zmieniany 1 raz.

ble
Posty: 1124
Rejestracja: 31 paź 2011, 10:37

Re: wszystkie drogi prowadzą do Nieba - wiara

#2 Post autor: ble » 06 mar 2012, 18:00

Oj, ja bym się bała tego, co po drodze. Może pieklo to miejsce, w którym czytają dużo rymowanych?

Awatar użytkownika
Miladora
Posty: 5496
Rejestracja: 01 lis 2011, 18:20
Lokalizacja: Kraków
Płeć:

Re: wszystkie drogi prowadzą do Nieba - wiara

#3 Post autor: Miladora » 06 mar 2012, 22:32

Aldonko, wiersz to nie tylko dobór odpowiednich słów, rymów i konsekwentny rytm.
Wiersz to także logiczne i spójne prowadzenie myśli, z czym miewasz niestety problemy. ;)
W tym wierszu także.
No i zwróć uwagę na to, ile razy występują w nim przypadkowe rymy wpadające na te właściwe:
- skrzydłami/kluczami/torami/morzami/modlitwami/drogami/chmurami
Aha - "wietrzności" czy "wieczności"?

Ja bym sugerowała wzięcie tego wiersza jeszcze na warsztat. ;)

Dobrego :rosa:
Zawsze tkwi we mnie coś,
co nie przestaje się uśmiechać.

(Romain Gary - Obietnica poranka)

Awatar użytkownika
Leon Gutner
Moderator
Posty: 5791
Rejestracja: 30 paź 2011, 22:01
Lokalizacja: Olsztyn
Kontakt:

Re: wszystkie drogi prowadzą do Nieba - wiara

#4 Post autor: Leon Gutner » 07 mar 2012, 12:00

A Leo się tego co po drodze nie boi .
Bo to i tak tylko jeden jedyny raz .

Z ciekawością L.G.
" Każdy dzień to takie małe życie "

leongutner@osme-pietro.pl

Aldona Latosik

Re: wszystkie drogi prowadzą do Nieba - wiara

#5 Post autor: Aldona Latosik » 07 mar 2012, 14:21

Leo :kwiat: dziękuję za odwiedzinki :beer: to jest nas dwoje, bo ja również się nie boję :tan:

Miladoro, to jakie mają być te rymy, wg mnie one nie są wymuszane, wychodzą poprostu z treści, jaką chcę przekazać.

Jeżeli to wiersz rymowany, to rym musi być, a że czasami trochę banalny :be: Czytelnik też jest różny, lubi zwykłe proste wiersze, a przede wszystkim zrozumiałe ;)

pozdrawiam :vino:

Awatar użytkownika
Miladora
Posty: 5496
Rejestracja: 01 lis 2011, 18:20
Lokalizacja: Kraków
Płeć:

Re: wszystkie drogi prowadzą do Nieba - wiara

#6 Post autor: Miladora » 07 mar 2012, 15:11

Aldona Latosik pisze:Miladoro, to jakie mają być te rymy, wg mnie one nie są wymuszane, wychodzą poprostu z treści, jaką chcę przekazać.
Chodziło mi o to, że oprócz rymów na końcu wersów, powtarzasz podobne w środku, co niekorzystnie wpływa na wiersz.
- bliżej raju niesionym skrzydłami sokołów
śpiącym w ciszy Piotr do bram zadzwoni kluczami

- kolejni do Niebios mkną wspólnymi torami
morzami zroszeni wpływają do wieczności

- dalej rajska światłość otula modlitwami
dom otwarty Piotr wrota przybyłym uchyla
do Niebios docieramy różnymi drogami
ponad chmurami czuwa anielska rodzina

W dodatku wszystko to są rymy gramatyczne, naprawdę mało subtelne.
Aldonko - wiersz jest jak obraz. Jeżeli umiejętnie dobierzesz farby/słowa, to będzie urzekał.
Inaczej może powstać oleodruk, a nie oryginał. ;)
Aldona Latosik pisze:Czytelnik też jest różny, lubi zwykłe proste wiersze, a przede wszystkim zrozumiałe
Owszem, ale prosty nie musi znaczyć banalny i oklepany. ;)
A poza tym czytelnikowi też należy podnosić poprzeczkę, żeby nie ugrzązł w fazie kiczu.
To jak z jeleniami na rykowisku - jeżeli ktoś nie zna żadnych innych obrazów, będzie myślał, że to jest właśnie "Sztuka".

Dobrego :) :rosa:
Zawsze tkwi we mnie coś,
co nie przestaje się uśmiechać.

(Romain Gary - Obietnica poranka)

ODPOWIEDZ

Wróć do „TRADYCYJNE FORMY RYMOWANE”