Akasha

[atma]

Wszystko się rozmywa
tylko rzeka w centrum
słowa ukryte pod kamieniami
odnajdą uszy
echo uśpione w skałach odśpiewa
fałszywym bisem
po tysiąckroć tysięcy razy
orzeł wirtuoz
zanurkuje w głębinie
wydziobując
sens
nakarmi nim pisklęta
wiecznie głodne
niepojmujące treści
podzielą na głoski
wykrzyczą
A

[Miladora]

Intrygująco brzmi. Jak swoista wyrocznia.

[atma]

masz rację

[Alek Osiński]

Akasha - czy to ta królowa potępionych?

wydziobując
sens
nakarmi nimi pisklęta

sens - nimi ( liczba mnoga?)

A więc musimy zaczynać wszystko od początku?

Niezły wiersz

Pozdrawiam

[atma]

Dziękuję Al z zwrócenie uwagi. Poprawiłam. Akasha – to według niektórych doktryn- mistyczna, duchowa substancja, w której zapisana jest pamięć od początku czasu. Woda - naprowadza na świat astralny, w którym prawidłowe odczytanie kroniki jest niezwykle trudne. Pozdrawiam
Czy musimy zaczynać od początku? Wszystko się dzieje, chyba że piszesz o przewartościowaniu myślenia i postrzegania rzeczywistości

[Alek Osiński]

chyba że piszesz o przewartościowaniu myślenia i postrzegania rzeczywistości

Tak, to właśnie miałem na myśli, dzięki za wyjaśnienie
względem Akasha

[atma]

To moja wina, mogło wprowadzić w błąd - nie znałam "innej wersji" Akashy.

[P.A.R.]

wszystko się rozmywa
tylko rzeki centrum
ukryte pod kamieniami uśpionych skał

fałszywym bisem nurkuje w głębinie
podzielonej na głoski ...

[atma]

O, to przedstawiłeś świat astralny, tylko sens ukazany w krzywym zwierciadle odbicia księgi Akashy gdzieś się zagubił Skoro nurkuje fałszywym bisem, to chyba marny jasnowidz, bo nie wiem czy zdoła z głosek wydobyć sens pełnego wyrazu
A w ogóle podoba mi się ta wersja,jako inna możliwość zanurkowania

[Gloinnen]

Wszystko się rozmywa
Zastanawiam się nad inną wersyfikacją:

"tylko rzeka w centrum
słowa ukryte pod kamieniami
odnajdą uszy

echo uśpione w skałach odśpiewa
fałszywym bisem
po tysiąckroć tysięcy razy
orzeł wirtuoz
zanurkuje w głębinie
wydziobując
sens

nakarmi nim pisklęta ---> a może "nakarmi pisklęta" - bez zaimka, wtedy interpretacja się rozszerza, a nielogiczność zastępujesz niedomówieniem, które zawsze jest bardziej nośne.
wiecznie głodne
niepojmujące treści
podzielą na głoski
wykrzyczą
A"

Bardzo mi się podoba zapisana w wierszu idea. Może dlatego, że niezwykle fascynują mnie wszelkie zagadnienia okołojęzykowe. W końcu to język jest narzędziem, które w pewnym sensie stwarza w nas świat, jego obraz. Nazywanie rzeczy, pojęć, zjawisk porządkuje chaos, sprawia, że zaczynają otaczać nas konkrety, obiekty znajome. Powrót do źródeł to powrót do stanu, w którym była tylko płynność, rzeczywistość postrzegana jako continuum (dobrze oddany przez metaforę rzeki). Słowa nadają znaczenia poszczególnym wycinkom tego continuum, u Ciebie natomiast jest pokazana droga wstecz - od (werbalnego i poznawczego) uporządkowania do pierwotnego chaosu, do stanu, w którym istnieje tylko jedność, nie ma żadnych podziałów, narzuconych językowym filtrem.
Przynajmniej takie mi przyszły na myśl skojarzenia i refleksje po przeczytaniu utworu.

Pozdrawiam,


Glo.