Od zakochania do pożegnania

Wiadomość

Aldona Latosik · #1 Post autor: **Aldona Latosik** » 13 mar 2012, 16:43

Kiedy ranne wraz z jutrzenką,
w oczach zachwyt z garścią wrażeń,
to co w sercu nagle pękło,
w sferze uczuć pełnia marzeń.

Jak utrzymać żar ogniska,
żeby co dnia ciepłem biło,
rozdmuchiwać każdą iskrę,
by płomieniem się paliło.

Czas posrebrzy pukle włosów,
jesień życia drzwi otworzy,
by iskierka żar trzymała,
całe serce trzeba włożyć.

Aldona Latosik

12.III.2012

#2 Post autor: **Leon Gutner** » 13 mar 2012, 19:49

Ano trzeba .
Tyle ze serce też się starzeje .
Dobrze że zostaną wiersze .
Przynajmniej na jakiś czas .

Z ukłonem L.G.

#3 Post autor: **skaranie boskie** » 13 mar 2012, 22:15

A co jak serce zawałem grozi za nadużycie?

Ładnie to napisałaś.
Z uczuciem.
Tym razem z lekkością i przyjemnością...

Aldona Latosik · #4 Post autor: **Aldona Latosik** » 15 mar 2012, 10:56

Leonie, małpiszonku - pięknie dziękuję

pozdrowionka cieplutkie dla Was panowie

#5 Post autor: **Ewa Włodek** » 15 mar 2012, 20:18

faaajnie, Aldonko...Ciepło, serdecznie... Miło było poczytać...
:rosa:

I moc serdeczności...
Ewa

Aldona Latosik · #6 Post autor: **Aldona Latosik** » 15 mar 2012, 20:20

Ja zaś Wam bardzo dziękuję za odwiedzinki i miłe słówko

pozdrawiam :rosa:

stare osme-pietro.pl

Od zakochania do pożegnania

Od zakochania do pożegnania

Re: Od zakochania do pożegnania

Re: Od zakochania do pożegnania

Re: Od zakochania do pożegnania

Re: Od zakochania do pożegnania

Re: Od zakochania do pożegnania