wareg

[Leon Gutner]

Się Parowi Vikingowi nie dziwię . Każdy viking chciałby dostać taki rym w takiej treści .

Chociaż - któż wie co naprawdę Vikingowi potrzeba .?

Leo rad z lektury .

Z uściskiem L.G.

[Abi]

Leo rad z lektury .

Abi kontenta z takiego czytelnika...

:-) A.

[Ewa Włodek]

nie myśl, że Ci po takiej deklaracji odpuszczę...
upominam się... !!!

no, to jest owoż wierszydło, Abi
To chyba pierwsze, jakie wogóle napisałam...

Tryumf Walkirii
Stoję na wzgórzu. W dole bitwa wre zacięta.
Tną miecze! Sieką kordy! Topory spadają!
Skrzęt! Wrzask! Mężni, w berserkerskiego szału pętach
mordują. Ranią. Wyją. Rzężą. Umierają.


I gdy później, skrwawieni jak w narodzin chwili,
idą ku mnie bezgrzeszni i winni zarazem,
wierzą, że będę na ich drodze drogowskazem
i ukojeniem bólu, w jakim odchodzili.


Ja nie hurysa, wonna róża Gulistanu,
kołysząca każdego, kto kłaniał się Panu
i żył w zgodzie z nakazem pisanego prawa.


Ja Walkiria. Ja sobą walecznych nagradzam,
z ziemi zbroczonej w niebo Walhalli prowadzam.
Wszak tylko dla mnie każdy z nich do walki stawa.

Uśmiechy, uśmiechy...
Ewa

[Abi]

Chociaż - któż wie co naprawdę Vikingowi potrzeba?

• • gdy pieści wiatr
    fale po dno
    kobieto patrz
    drakkary mkną
    
    najlepiej ujść
    trwogi wiele
    po brzegi chuć
    w blasku pereł

-------------------------------------------------------------------------------------

no, to jest owoż wierszydło, Abi
To chyba pierwsze, jakie w ogóle napisałam...

ale walecznie stawiałaś pierwsze rymy, Ewo :-)
ja raczkowałam w Amazonii ;-)
-------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------

A.

[P.A.R.]

po brzegi chuć
w blasku pereł

ale, ale

[Qń Który Pisze]

w kamienną treść runicznych żłobień

Qń, gdy tak patrzy, jak Abi gibabazyl siedzi na tych ruicznych żłobieniach na avatarze, to zaraz mu się przypomina "Legenda o wilku Lobo". Każdy, kto siędzi na zimnych kamieniach może takiego wilka dostać, jak mawiała moja babcia Martyna, ale widocznie liczą się żłobienia
Qń nie bez satysfakcji zauważył, że Abi lepiej sprawdza się w wierszach niż w niektórych komentarzach...
A wiersz niczego sobie. Prawdziwy Wiking P.A.R. ma szanse przejść do historii poezji internetowej... ale Qń, zwykły Rosynant z zapadniętymi bokami? A któż dla niego coś napisze... chyba, że wiersz "obrok z owsem"

[Abi]

Qń, gdy tak patrzy, jak Abi gibabazyl siedzi na tych ruicznych żłobieniach na avatarze, to zaraz mu się przypomina "Legenda o wilku Lobo". Każdy, kto siędzi na zimnych kamieniach może takiego wilka dostać, jak mawiała moja babcia Martyna, ale widocznie liczą się żłobienia

tia...
zwłaszcza gdy zamiast kamieni, drewno kominkowe...

Qń nie bez satysfakcji zauważył, że Abi lepiej sprawdza się w wierszach niż w niektórych komentarzach...

dla równowagi, niektórym łatwiej przychodzi komentowanie niźli pisanie...

dziękuję, że zerknąłeś
mimo, że niezbyt dokładnie,
ale liczy się chwila popasu pod moim wierszem...

A.

[Toni]

piękne te runy...pozazdrosciłem;) dolączam strofę ze swojego wiersza;)

czuwająca Walkiria jedna z cór Odyna
pochyla się nad ciałem rogatego męża
głowa lodowym ostrzem zwisa wpół odcięta
runy pieśni się sączą z harfy którą trzyma

co prawda harfa to chyba inna epoka, hmm na czym oni wtedy grali?

[Abi]

piękne te runy...pozazdrosciłem;) dolączam strofę ze swojego wiersza;)

dlaczego tylko strofę?

co prawda harfa to chyba inna epoka, hmm na czym oni wtedy grali?

dęli w rogi... ;-)

pozdrawiam
:-) A.