ona jedna przeżyła

[Alek Osiński]

Więc jak to jest z tą brzozą - przeżyła czy nie - bo złamana raczej nie o ile się na tym znam, a poniekąd się znam.

brzoza została kaleką

[Marcin Sztelak]

A faktycznie jest link - nikłe ma szanse, z tego co widzę na zdjęciu ma chyba uszkodzony układ korzeniowy - z drugiej strony brzozy dość żywotne są.
Cóż nawet jeśli umrze jako drzewo zostanie drewnem...
i daruję sobie niewybredny żarcik.

[Gloinnen]

Marcinie, ale ja mam niemal identyczne wątpliwości.... Każdego weekendu ileś tam osób umiera w naszym kraju z najróżniejszych przyczyn - wypadki, zejścia śmiertelne w szpitalach, itp. I nikt z tego powodu żałoby nie ogłasza, nie pisze melodramatycznych niusów, nie celebruje pamięci w swojej twórczości. Osierocone dzieci i samotne wdowy nie otrzymują od państwa zasiłków i zapomóg. Gołębiarze z Katowic, górnicy z Wujka (2009 r.), pożar hotelu socjalnego (Kamień Pomorski 2009 r.)
Czyli jest lepsza i gorsza śmierć? Uprawniająca k...a do czegoś? Dająca jakieś przywileje?



We mnie nigdy nie będzie zgody na takie traktowanie ludzkiej śmierci.. Przy całym szacunku dla tragedii smoleńskiej, nie widzę w niej żadnej wyjątkowości. Wobec rzeczy ostatecznych jesteśmy równi. Nie są ważne splendory pogrzebowe i piar nad trumnami; liczy się ból i to, co po nas pozostaje. W sercach, a nie w mediach.

Również przepraszam za tę dygresję raczej światopoglądową, a nie literacką.

Pozdrawiam,


Glo.

[e_14scie]

brzoza została kaleką

i czeka w kolejce na komisję lekarską, ponieważ będzie się ubiegać o uznanie stopnia niepełnosprawności, aby otrzymać rentę. Renty nie dostanie, natomiast zostanie oskarżona o współudział, a nawet bezpośrednią przyczynę katastrofy.
Nie jest łatwo być brzozą, każde drzewo o tym wie.

[e_14scie]

Marcinie, ale ja mam niemal identyczne wątpliwości.... Każdego weekendu ileś tam osób umiera w naszym kraju z najróżniejszych przyczyn - wypadki, zejścia śmiertelne w szpitalach, itp. I nikt z tego powodu żałoby nie ogłasza, nie pisze melodramatycznych niusów, nie celebruje pamięci w swojej twórczości. Osierocone dzieci i samotne wdowy nie otrzymują od państwa zasiłków i zapomóg. Gołębiarze z Katowic, górnicy z Wujka (2009 r.), pożar hotelu socjalnego (Kamień Pomorski 2009 r.)
Czyli jest lepsza i gorsza śmierć? Uprawniająca k...a do czegoś? Dająca jakieś przywileje?



We mnie nigdy nie będzie zgody na takie traktowanie ludzkiej śmierci.. Przy całym szacunku dla tragedii smoleńskiej, nie widzę w niej żadnej wyjątkowości.

10-ma palcami składam podpis

[SamoZuo]

No, gdyby to ująć mniej patetycznie...
ale pomysł mógłby nie być taki zły, to kwestia ujęcia


Pozdrawiam

[Gloinnen]

Pomysł? Toż to samo życie!
Ono pisze scenariusze, których nikt by się nie powstydził. Ale nie należy ich partaczyć!
Ja tu tylko niestety.... piję...
Więc zamilknę lepiej...

Glo.

[Marcin Sztelak]

I o to właśnie chodzi- autorowi przecież wolno każdy temat poruszyć, a że poeta raczej bezstronnym obserwatorem nie jest (chociaż oczywiście i to mu wolno) może zawrzeć w wierszu każdy światopogląd.
I jeśli ktoś chce niech uważa że samolot prezydencki osobiście Putin zestrzelił, że księżyc jest z sera, ziemia płaska itd niech że o tym pisze. Ale wiersz niech to będzie, taki z którego jasno wynika iż twórca nad nim pracował i ma jakiś szacunek do czytelnika.
Dawno już zauważyłem że takie okolicznościowe utwory najczęściej pisane są niedbale (niekoniecznie musi być to Smoleńsk - śmierć Jana Pawła II na przykład, czy jakieś inne doniosłe, tragiczne wydarzenie) - przecież nikt się nie ośmieli skrytykować bo taaaak tematyka.
I nie mówię tu w szczególności o wierszu powyżej raczej uogólniam.

[Gloinnen]

Dawno już zauważyłem że takie okolicznościowe utwory najczęściej pisane są niedbale

Nawet chyba nie o to chodzi, że niedbale, choć bywa i tak. Myślę, że problem leży w tym, że podniosła, dramatyczna tematyka wzbudza silne emocje i na tychże pragnie Autor zagrać w swoim wierszu. A to pociąga za sobą kilka pułapek. Patos, dosłowność, przejaskrawienie, rzewność, przegadanie... A przede wszystkim - powierzchowność, płytkość, tak jakby sam tragizm był wystarczającym komponentem, rekompensującym brak głębszego wejrzenia w to, co opisujemy. Poeta ślizga się po wierzchu, wykorzystując medialne chwyty i pisze wiersz - tabloid.

Powyższy tekst oparty jest na pomyśle całkiem niegłupim, ale zabrakło - dystansu, który pomaga na odsączenie z wiersza wszystkich tanich wyciskaczy łez. Ja zwróciłam uwagę na końcówkę, która mogłaby stanowić kanwę dla miniaturki. Utwór nie jest niedbały, natomiast przesadnie operuje emocjonalnością, co z góry dyskwalifikuje każdy tekst, niezależnie od tematyki.

Glo.

[e_14scie]

a ja pociągnę wątek, wyjątkowości śmierci i tragedii, jaką ze sobą niesie. Umierają bezimienni dla mediów, dla społeczeństwa i nikt postronny nie robi z tego, takiej traumy publicznie. Jak Glo zauważyła, każda śmierć jest jest równa drugiej i niezależnie od pozycji społecznej, czy postaci, jest tragedią dla najbliższych. Nie rozumiem więc czemu, miałabym się jakoś szczególnie użalać i płakać, nad tą. Niby co? Elita? Głowa państwa i jego ślubna wraz ze świtą?
I co z tego? Giną/umierają, cierpią, głodują i żeby było bardziej absurdalnie, po większej części za przyczyną takich właśnie vipów, żądnych władzy. A temat brzozy, jest ckliwie i żałośnie naciągany i eksploatowany jako nośny, że mnie osobiście zbiera się na torsje, gdy słyszę czy czytam, hasło Smoleńsk. Ludzie widać są żądni taplania się w nieszczęściach, które ich osobiście nie dotyczą, a tylko liczba i pozycja ofiar, czyni je godniejszymi, od pozostałych bez echa.
Ci, którzy padli ofiarą - nie wykluczam, że za przyczyną nam nieznaną - nie zrobili nic w tym kierunku, by chronić najsłabszych i zapewnić im godne życie.
Takie jest moje zdanie i odczucia i tego nie zmienię.