Z archiwum - Pieśń żałobna garbatych

[Sede Vacante]

Umierają kwiaty na parapecie rodzinnego domu.
Wypolerowany paznokieć pstryknął z pogardą.
Won z łapami z naszych ciasnych salonów!

Pięścią i krzykiem wytyczyliśmy sobie drogę do raju.
Pożądaniem najwyższych piedestałów.
Nie oczekujcie współczucia i wspólnego stołu na tysiąc talerzy.
Wracajcie pod ziemię robaki.
Nam się po prostu należy!

Zabierzcie wrzeszczące z głodu bachory, dobytek w walizce upchany.
Szukajcie obiecanego Edenu.
Ale z dala od naszych pałaców!

My tu walca pod złotym sufitem. Szampana na wiwat władzy!
My tu rżymy z waszej głupoty.
Że niby król opiekunem łaskawym?
To taki świat obdartusy. Ktoś musiał wziąć berło kuszące błyskami.
Tak wielu słabych.
Siła nas błogosławi.

Grzyb na ścianach spisuje historię podziałów. Dziecięcy płacz nie cichnie.
Pusto w garnku i kolejny list ponagla eksmisję.
Definicja polityki dla rodaków.
Oby więcej zer na kontach.
Tak...
Potrzebujemy brudasów.

[anastazja]

O ja Cię - Sede

Wiersz krzyczy głosem ludzi pracujących, głodnych dzieci, niesprawiedliwością i bólem.
Czytając tę frazę poniżej, widzę moją sąsiadkę. Jest źle, to fakt.

Grzyb na ścianach spisuje historię podziałów. Dziecięcy płacz nie cichnie.
Znów pusto w garnku i kolejny list spieszący z eksmisją.

Bardzo dobry wiersz.

[Sede Vacante]

Takich krzyczących mam jeszcze ponad sześćdziesiąt;))
Jakoś tak chciałem sprawdzić reakcję, ale wiadomo, wszystkich nie wrzucę;)
Fajnie, że się komuś podoba, a tematyka, cóż - wiadomo.

[Jarek B]

...super!:)-pozdr.Jarek...
a tytuł jeszcze lepszy:)

[Gloinnen]

Tematyka OK.
Zawsze popierałam ideę, aby poezja zabierała głos w ważnych sprawach.
Problem tylko, jak to zrobić, aby zechciano słuchać.
Niech będzie i krzycząca, ale mimo wszystko zastanawiam się, czy nie odchudzić tekstu. Krzyk może być dobitny, mocny, czysty, niech to nie będzie jazgot przekupy na targu, bo wtedy drażni, a nie uderza.

Pozbyłabym się kilku rzeczy z wiersza - do decyzji Autora oczywiście:

Tu się mówi językiem poetów, a życie pachnie pasmem sukcesów.
Nie potrzebujemy waszego bólu i ciągłych błagań, lamentów.

"poetów - sukcesów - lamentów"



"Tu się mówi językiem poetów a życie pachnie sukcesami.
Nie potrzebujemy bólu i ciągłych błagań"

Według mnie mogłoby być tak.

Siłą i pychą.

Wydaje mi się już niepotrzebnym dopowiedzeniem, przegadujesz waćpan.

Mieliśmy być dla was.
Powołani, by żyło się lepiej, w spokoju,

Za bardzo dosłowne. Cały wiersz jest właśnie o tym, więc proponowałabym, aby nie umieszczać w jego tekście gotowej interpretacji. Tłumaczysz czytelnikowi jak idiocie, "co autor chciał powiedzieć". Po kiego...?

My tu walca pod złotym sufitem. Szampana na wiwat władzy!
My tu rżymy z waszej głupoty.
Że niby król opiekunem łaskawym?
To taki świat obdartusy. Ktoś musiał wziąć berło kuszące błyskami.
Zbyt wielu słabych, by stać bezczynnie. Siła jest naszą karmą.

"My tu walca pod złotym sufitem. Szampana na wiwat!
Rżymy z głupoty.
Że niby król opiekunem łaskawym?
Taki świat, obdartusy. Ktoś musi wziąć berło.
Zbyt wielu słabych by stać bezczynnie."

Proponuję lekką kosmetykę.

kolejny list spieszący z eksmisją.

Chyba "ponaglający" byłoby trafniejszym określeniem.
Albo "przyspieszający eksmisję"...

Nienażarty Pan tworzy definicję polityki dla rodaków.

Kolejna łopatologia stosowana. Ja bym wywaliła.

Wers o "karmie" dobrze by za to wpasował się w pointę:

"Siła jest naszą karmą. Oby więcej zer na kontach.
Tak.
Potrzebujemy brudasów."

Tak, politykom potrzebne są biedne, sfrustrowane, upodlone masy, aby mieli komu wciskać swoje obietnice bez pokrycia.
Hołota przecież nie myśli, więc wszystko łyknie, uwierzy w każde złudzenie raju.

Ludzie, którzy nie muszą martwić się o to, co do garnka włożyć, oczekują od rządzących jednak czegoś więcej i nie daliby się tak łatwo kupić.

Pozdrawiam,


Glo.

[Sede Vacante]

Dziękuję, częściowo zmieniłem, ale tak, by troszeczkę mi bardziej pasowało. Coś pośrodku.
Raz jeszcze dziękuję.

[coobus]

Wiersz mocny, mocny i głośny, trochę mnie wystraszył i przegonił, bo akurat spokojnie podążałem do czystego , sytego i lepszego świata. Chyba jego echo jeszcze mnie goni

[Sede Vacante]

Bardzo delikatna kosmetyka.
Sprawdziłem gdzie można by coś wyrzucić, skrócić.
Jedno, czy dwa zdania, pojedyncze słówko tu i ówdzie, może teraz odrobinę lżejsze?