Wiosennie

[Sede Vacante]

W chudych rękach chleb wywalczony.
Na mapie klęsk
triumf
ozdobiony pierwszą wiosenną łzą.
Otwierają buzie,
każde chce być pierwsze.

Dziś zasną syte.

W brudnej dłoni niewiele,
z orłem na rewersie,
lecz oczy znów mają kolor nadziei.

Jutro też zjemy?
Czy nadal będzie wiosna?

Mapa zmarszczy się w żalu.
Oczy na powrót zmętnieją.
Pocałunek na dobranoc
o siedemnastej.

Tak moje kochane. Jutro też

zjecie.

[Miladora]

To dobry obraz, Sede.

Ale mała ścinka by się przydała.

- Na mapie klęsk czworga/I wszystkie cztery otwierają buzie, - "cztery" zbędne. W zasadzie "czworga" też.
- tryumf - triumf - niepotrzebna ta archaizacja.
No i niepotrzebna inwersja, a może także jeszcze parę innych słów...?
Czyli:
- W chudych rękach wywalczony chleb.
Na mapie klęsk
triumf
ozdobiony pierwszą wiosenną łzą.
Otwierają buzie
i każde chce być pierwsze.

- Mapa klęsk zmarszczy się w żalu. - "mapa klęsk" to powtórzenie z początku wiersza - zmieniłabym coś albo tu, albo tam.
Albo też zostawiła tylko "mapa zmarszczy się z żalu" - to dobre zobrazowanie, bo nasuwa myśl o papierze marszczącym się pod wpływem łez.
No i podoba mi się "z orłem na rewersie" - daje do myślenia.

[Sede Vacante]

Poprawiłem niemal idealnie jak zasugerowałaś (odjąłem jeszcze "i" (każde chce być pierwsze))
Chleb wywalczony - mój kochany patos;) Niepoprawny jestem, ale to wybór.
No i zaakcentowanie walki o chleb, gdzie właśnie walka ma być oznaczona szczególnie, dlatego zmieniłem kolejność.

[Miladora]

(odjąłem jeszcze "i" (każde chce być pierwsze))

Słusznie.