Noc świętojańska

[Malwina]

Upalny wieczór wlókł się bez końca,
kot jakiś przemknął pod płotem cicho,
mucha zmęczona siadła na oknie,
jak zwykle tylko nie spało licho.

Siano pachniało mocno, upojnie,
krowy wracały wolno z pastwiska,
ktoś na organkach tęsknie zawodził,
z całą pewnością był to artysta.

Nagle powietrzem wstrząsnęły gromy
i błyskawice niebo rozdarły,
za chwilę strugi lały się z nieba,
początek lata był teatralny.

Trwało to pewnie ze dwie godziny,
stopniowo burza cichła w oddali,
powietrze znowu pachniało świeżo,
jakby akacją z dodatkiem malin.

[Ewa Włodek]

czasem i burza z piorunami i ulewą jest potrzebna, by odświeżyć, odnowić, zmyć kurz...I nie tylko w przyrodzie, Malwinko... Miło było poczytać...

Pozdrawiam ciepło...
Ewa

[kamyczek]

Płynnie, rytmicznie, obrazowo, pięknie. Warto było przystanąć.
Pozdrawiam serdecznie.

[skaranie boskie]

Ja protestuję!
Ten tytuł jest historycznie niesłuszny!
Noc, którą byłaś łaskawa nazwać świętojańską, od niepamiętnych czasów nazywana była nocą kupałową! Oczywiście niczego to nie ujmuje wierszowi, ale musiałem...

[Malwina]

Musiałam zerknąć do źródeł-
Wigilia św. Jana, Noc Świętojańska[1] – święto obchodzone w nocy z 23 na 24 czerwca w wigilię świętego Jana Chrzciciela, będące próbą zasymilowania przez katolicyzm pogańskich obchodów Nocy Kupalnej.
Kościół, nie mogąc wykorzenić z obyczajowości ludowej corocznych obchodów "pogańskiej" Sobótki, podjął próbę zasymilowania święta z obrzędowością chrześcijańską. Nadano Kupalnocce patrona Jana Chrzciciela i zaczęto nawet zwać go Kupałą, z racji tego, że stosował chrzest w formie rytualnej kąpieli (szczególnie w obrządku wschodnim).
W przypadającą na 23-24 czerwca wigilię św. Jana, przeprowadzano tzw. w święcenie wody. Zabieg ten, będący odbiciem wcześniejszych wierzeń związanych z Nocą Kupały, przeganiać miał związane z wodą złe moce i niejako oficjalnie otwierać sezon kąpielowy.
Dzięki za zwrócenie uwagi jak to było ab ovo.

[Sede Vacante]

Przepiękny klimat.
I nie chodzi nawet o to, że miałem szczęście dorastać w czasach, gdy na łące kilkanaście ognisk, przy kilku gitary, śpiewy, a my dzieciaki najmłodsze z pochodniami walczyliśmy między ogniskami ze smokami i patrolowali teren;)

Ja po prostu uwielbiam takie obrazy wsi niezmąconej burza cywilizacji, postępu. Piękno w deszczu, gwiazdach, księżycu, zapachu siana, czy trawy.
Uwielbiam nie betonowo-szklany, ostatni bastion piękna przyrody i w tym wierszu to się czuje, w każdym słowie.

[Malwina]

SedePamiętam te klimaty z wakacji u dziadków, a minęło już trochę lat.Pozdrawiam

[skaranie boskie]

Wigilia św. Jana, Noc Świętojańska

Ta dalej swoje!
Noc jest kupałowa, sobótkową również zwana, gdyż zwyczaj akurat z okolic Sobótki (i góry Ślęży) się wywodzi. To, że panowie sukienkowi święto zawłaszczyli w czasie, gdy właściciele praw autorskich nie mieli żadnych szans na obronę, nie oznacza, że ich nazewnictwo jest słuszne.
Wikipedia kłamie!

[Leon Gutner]

Licho faktycznie nie śpi ale tym razem wydaje się być na twoich usługach .

Z przyjęmnością L.G.

[coobus]

Obraz malowany pędzlem i słowami, widzę to wszystko, i siebie też tam widzę w tym deszczu. Ładny obraz.