Sztuka makijażu i mumifikacji

[Marcin Sztelak]

Ostatecznie wszystkie zapachy zwietrzeją,
podobnie jak moje ulubione wiersze,
których nigdy nie napiszę.

Szkoda czasu przeciekającego przez sploty
palców, coraz starszych. W ciszy niespodziewanej
czuję się kłębkiem

nerwów dla kociej zabawy. Szepty niewiele głośniejsze
od opadania spopielonych ciem - mimo wszystko
kaskada dźwięków - pozostawiłem w świetle dnia.

Teraz pora na wzruszające zakończenia, a te można
tylko po ciemku, bo niemęska łza. Na szczęście
jest wygodna wymówka przeznaczeń.

Paradoksalnie im bliżej jesieni burz jakby mniej.
Tylko trzeba poddać kontroli ciśnienie.
Nieubłaganie zwiększa się przepływ minionych we krwi.

[Alek Osiński]

Wiersz dobrze napisany, ale esencja jego wymowy
jest podana chyba w tym dwuwersie:

Na szczęście
jest wygodna wymówka przeznaczeń.

wychodzi na to, że oszukujemy się niejako podwójnie...

Pozdrawiam

PS - napiszę - literówka

[SamoZuo]

Ciekawe operowanie słowem. Gdy jesteśmy młodzi orientujemy się na przyszłość, starsi- na przeszłość.

A ja się zastanawiam, kiedy w naszym życiu znajdziemy miejsce na teraźniejszość?

Pozdrawiam

[anastazja]

Paradoksalnie im bliżej jesieni burz jakby mniej.
Tylko trzeba poddać kontroli ciśnienie.
Nieubłaganie zwiększa się przepływ minionych we krwi.

To prawda Marcinie, na starość się mięknie, albo już wsjo ryba.

Podoba się