Z dymu i garści prochu

[meandra]

.
.
.
Nadstaw uszu, gdy w półmrok wchodzisz drętwą stopą,
a zaśniedziałe klamki budzą cię tąpnięciem.
Robiąc przeskok, zaufaj nieudanym krokom,
które sen sprowadzają do sadu. Czereśnie

owocują już w tobie, pełna jesteś pestek,
małych migren i myśli. Kiedy w ciszy skamlą,
krążysz jak wilk stepowy; okoliczne baśnie
nie są chłonne, zostawiasz odcisk łap na piasku.

Znowu pada. Zaniesie ten oddech z początku
snu w kolejną iluzję, naderwaną próbę.
W drodze rodzisz zaczątek, obumierasz z jutrem,
bo pod skórą jest jaśniej, a ty coraz cieńsza.




_______________

[pietrek]

głośno skamle.

- a mnie się widzi, że w każdy inny sposób, tylko nie głośno
ale to nie moja peelka, więc może tak ma

Siwiutkie smugi dymu snujesz wśród pajęczyn.

- uwielbiam takie frazy, szeleszczące, trzeba przeczytać na głos, ale cichutko
podoba, bardzo

[Ewa Włodek]

peelka w trudnej sytuacji? Może to choroba, a może tak zwany "ból istnienia" - ale generalnie zaisla gdzieś między światłem a mrokiem, i nie bardzo potrafi wybrnąć z sytuacji. Wspomina i to, co było dobre (czereśnie - w wielu kulturach symbol miłości fizycznej, a pestki - jako nasiona - symbol nowego życia). Niestety, te wspomnienia jakby bardziej boleśnie uzmysławiały jej, że to juz może koniec, że dym i proch - nioeuchronne...Tak czytam...
Piękny wiersz, Ewo, bardzo w moim guście


Mnóstwo uśmiechów posyłam do Ciebie...
Ewa

[Sede Vacante]

Pierwsza zwrotka dla mnie pyszna;)
Zapowiada się mrocznie, diabelsko.
Dalej już nie mój klimat, więc nie rozważałem zbyt długo, wróciłem do pierwszej i te sobie pozostawiłem w sercu;)

[meandra]

Pietrku, zmieniłam co-nieco. tekst był za świeży, ale powoli kruszeje.
z ostatniej, która Ci się podobała, zrezygnowałam. dzięki za pochylenie.


Ewuś, dziękuję Ci bardzo. Tobie też posyłam mnóstwo uśmiechów.
do zobaczenia...


Sade Vacante - dziękuję bardzo...

pozdrawiam wszystkich cieplutko

[czochrata]

Oj bardzo,bardzo!!!

[meandra]

bardzo, to ja dziękuję, Czochratko. z potrzeby chwili, nocą takie się wiersze kocą...
buź

[Gajka]

Mnie też się wiersz bardzo podoba ... oryginalne metafory

[AS...]

widać, że tekst surowy, wymaga jeszcze pewnych przemyśleń;
a moje uwagi są takie:
1) dwukrotne próby (3, 10) radzę zastąpić "krokom" w trzecim
2) i tak czy inaczej w czwartym nie "jakie" tylko "które"
3) kłóci mi się skamlenie z wizerunkiem peelki, dałbym tak:

małych migren i smutku, który w ciszy warczy
jak wilk stepowy krążysz. Okoliczne baśnie

ewentualnie tak:

małych migren i smutku, który w ciszy warczy
jak wilk stepowy. Krążysz. Okoliczne baśnie

4) "rodzenie w bólu" też mi nie pasuje do Twojej metaforyki;
Genesis w prostej linii (na dodatek trzeba połknąć dwa "w"),
więc zmień ten fragment, proszę:)

no i cóż Ci jeszcze powiem... może odstąpiłabyś mi trochę
swojej poetyckiej wyobraźni?

serdeczne Ewuniu:)

[pietrek]

z ostatniej, która Ci się podobała, zrezygnowałam

i tak myślę, że jest warta zapamiętania - może się z niej coś/ kiedyś rozwinie
pozdrawiam