dysydencjada

[pietrek]

dysydencjada

piszę ten wiersz ołówkiem z Ikei
bezpośrednio na stole pod designerską lampą

ołówek ślizga się po lakierowanym blacie
a jakiś pan szarpie za łokieć
więc wiersz nabiera zaskakujących znaczeń

jestem zdolny
włożyć wiele wysiłku w debiut
uskrzydla mnie estetyczne wzornictwo

nakład choć kameralny
to przynajmniej w ręcznie wykonanej oprawie
rozejdzie się w mig

a krytycy cóż
pewnie będą srodzy
napuszeni w cudacznych kapotach
zanudzą czytelnika przydługim wstępem

i pewnie nawet nie dostanę
egzemplarza autorskiego

fani już mnie prowadzą na jakieś spotkanie
trochę natarczywi

z kokieteryjnym uśmiechem
godząc się na autografy
pozuję do pierwszych zdjęć

lecz myślami przechodzę już śmiało
do drugiego obiegu
urzeczony delikatną materią bibuły

[Arti]

fajny pomysł
choć uważam, że przegadałeś
spróbowałem dokonać pewnych cięć
sam zobacz
może Ci się spodoba:


dysydent


piszę ten wiersz ołówkiem z Ikei
bezpośrednio na stole pod designerską lampą
jestem zdolny
włożyć wiele wysiłku
uskrzydla mnie estetyczne wzornictwo

nakład choć kameralny
przynajmniej w pięknej oprawie
rozejdzie się w mig
pewnie nie dostanę egzemplarza autorskiego
ale to nic


Pozdr.

[pietrek]

dzięki za wgląd i pogląd Arti(tu i tam)
jak zwykle musi misie odleżeć
pozdrawiam

[Alek Osiński]

Dobre! Zawsze byłem fanem drugiego obiegu.
Tu dopiero jest dreszczyk emocji...i porządna bibuła

[Gloinnen]

Bardzo podoba mi się pomysł i sposób realizacji tematu, z tym, że powtórzę za Artim - przydałyby się nożyce.
Choć nie byłabym aż tak radykalna, jeśli chodzi o wycinanki. Wiersz ma charakter leciutko "gawędziarski", zbyt mocna destylacja pozbawi go "życia", autoironicznej nutki, zostawi jedynie szkielecik po zjedzonej rybce. Tak nie można.

Moje propozycje:

a jakiś pan szarpie mnie za łokieć

Bez "mnie"?

zupełnie jak miłe uśmiechy
kilku innych panów
biegnących w naszą stronę

Ten fragment w moim odczuciu niewiele wnosi do istoty wiersza. Chyba można wywalić bez wyrzutów sumienia.

i pewnie nawet nie dostanę egzemplarza autorskiego
ale to nic

"pewnie nawet nie dostanę
egzemplarza autorskiego"

To bym zostawiła.

Reszta - jak najbardziej na tak, zwłaszcza pointa mnie mile połechtała.



Pozdrawiam,


Glo.

[Sede Vacante]

Świetny scenariusz;)
Choć trochę w tym odczytuje żalu, rozgoryczenia, zawodu niespełnionego pisarza (choć jest z ciebie świetny poeta. Bez cukru. więc nie powinieneś się martwić)
W sumie zabawny obrazek, wyobrażam sobie jak wpada człowiek do ikei i pisze poezje bezpośrednio na blacie, no i te miny sprzedawców;)
Fajnie że wiesz z jednej strony prosty do odczytania, jeśli chodzi o przekaz - ale nie napisany w prosty sposób. Nie jest banalny.
Świetny dobór słów, plastyka wiersza, obrazowość.
Można by pokusić się o stwierdzenie, że wiersz z tych, co "napisane tak, że namalowane"
Baaardzo mi się podoba, ale więcej wiary w siebie.
Ja sie szamoczę z próbą "zaistnienia" od laaaat, ale cóż, trudno.
a ty naprawdę dobrze piszesz, staraj się jeszcze poszamotać u wydawnictw, może się uda;)

[pietrek]

Sede - , ale pamiętaj, to tylko mój peel, trochę, ale nie zupełnie tożsamy ze mną
Glo - mimo pewnych problemów z autorytetami, Twoim sugestiom nie potrafię się oprzeć
pozdrawiam wszystkich

[Sede Vacante]

Sede - , ale pamiętaj, to tylko mój peel, trochę, ale nie zupełnie tożsamy ze mną
[)

Aaaa, mam nadzieje, że cię w takim razie nie uraziłem, wybacz.
W każdym razie mi już chyba blisko do tego etapu;)) Tylko u mnie nie ma Ikei, ale Obi jest, więc niedługo kto wie, może mnie zgarną za "demolowanie nie zapłaconego towaru"

Wiersz jak pisałem, naprawdę dobry, bardzo prawdziwy.
"Co zrobisz, buta nie zjesz", jak to mawiają

[pietrek]

Sede - niezupełnie, ale jednak trochę, może trochę bardziej niż sam bym chciał
wszystko w porządku, pozdrawiam