Na drewnianych schodach

[anastazja]

usiadły strofy patrzą
na skrzydła w zamglonym niebie
żegnają trawy i kwiat na balkonie

zasuszone zioła w rękach wiatru
kurczą swój oddech

chowam lato w słoikach
zanim jesień
nałoży balejaż na drzewo

zdaje sobie sprawę ze swojej starości
drży

[SamoZuo]

chowam lato w słoikach zanim jesień
nałoży balejaż na drzewo

Podoba mi się. Nastrojowo się zrobiło, aż czuć tę nadchodzacą jesień.


Pozdrawiam

[Alek Osiński]

ostatni szelest ptaków
odbija się o mnie boleśnie
chowam lato w słoikach zanim jesień
nałoży balejaż na drzewo

Extra strofa

[anastazja]

Dzięki Zuo - pozdrówka




Extra strofa - myslałam, że trochę szkolny, ucieszyłeś Olku

Dzięki

[Ewa Włodek]

jesień - jako pora roku, i jako czas w życiu. I ta peelka ukryta pod kostiumem drzewa, zaniepokojonego, czy nie zbliża się jego czas... Lirycznie i refleksyjnie, Anastazjo...

Pozdrawiam najcieplej...
Ewa

[Leszek Sobeczko]

ostatnie trzy słowa zbyteczne - balejaż cudny, aż żal że Ty pierwsza, teraz tylko czekać epigonów
pozdrawiam
leszek

[anastazja]

balejaż cudny, aż żal że Ty pierwsza, teraz tylko czekać epigonów

Fajnie, jesli ktoś znajdzie pochodną metaforę.
Cieszysz Leszku.

Pozdrawiam

[ble]

Pięknie o jesieni, o zmianie stanu w stronę starości. Lato w słoikach, balejaż, szelest ptaków. Właśnie szelest - odlatują szeleszcząc jak spadające liście. Cudnie to wychwyciłaś

[Sede Vacante]

Powinno mi być chyba smutno, bo jakby o przemijaniu.
Ale wybacz, nie jest, bo pięknie napisany. Bardzo lubię poezję z przyrodą, pięknem natury no i oczywiście pięknie oprawioną w słowa.
Więc z uśmiechem czytam.

[anastazja]

Dziękuję za słowo - ble



To prawda, jest mi smutno Sede boję się jesieni, nie lubię słoty, pochmurnych dni.

Dzięki za wizytę.