faust

[ks-hp]

Nigdy nie wierzą: błogosławieni, ujrzeli
wszystko. Ich morza plują setkami
kluczy, martwych i obdartych. Brzeg
prowadzi donikąd - to tylko zaciśnięty pas
jak cienka linia ust.

Spotkałem go; miał dwadzieścia dwa
skrzydła. Nauczyłem się latać, kiedy
pokazał mi, że do otwierania zamków
nie potrzebuję niczego. Wzgórza
na wyciągnięcie, obezwładnienie
fal: niebmorze, morzniebo. Kartki zagięte na rogach
jak pogniecione motyle: próbowałem prostować
dopóki nie zaczęło nocnieć, światło ćmić.

Wiedzą: nie posiadam trzeciego imienia; potrafię
ufać, nie patrzeć.

[Ewa Włodek]

tytuł i pointa - to klamra, i to mocna, bo Faust kojarzy się z paktem z szatanem, zaś bierzmowanie - ma podtrzymywać ochrone przed demonem, jaka daje chrzest. Więc peel - człowiek, który się znalazł - może nie tyle we "władaniu" złego ducha, ile w specyficznej sytuacji emocjonalnej. Tak czytam sens...

Pozdrawiam ciepło...
Ewa

[ks-hp]

Ewo, zaskoczyłaś mnie - wydawało mi się, że napisałem to tak zawile i chaotycznie, że raczej nikomu nie uda się nic z tego odczytać. Chociaż - mimo że pewne wątki zinterpretowałaś dobrze - sens nie jest tak oczywisty, jak mogłoby się wydawać.
Pozdrawiam!

[SamoZuo]

Ich morza plują setkami
kluczy, martwych i obdartych. Brzeg
prowadzi donikąd - to tylko zaciśnięty pas
jak cienka linia ust.

Nauczyłem się latać, kiedy
pokazał mi, że do otwierania zamków
nie potrzebuję niczego.

Ciekawy, intrygujący.

Pozdrawiam

[em_]

Drażni mnie tu słowo - nocnieć - po pierwsze, bo jest zbyt przerysowanę i stylistycznie nie pasuje do reszty; po drugie, bo zlewa się z - ćmić -. Może to był celowy zabieg, ale źle wygląda. Co do całości, jest po prostu dobra.
Pozdrawiam

[ks-hp]

SamoZuo, dzięki, pozdrawiam!

Em, celowe nie było i może rzeczywiście zlewa się, ale w tym miejscu po prostu 'chcę' tego słowa - ot, taka zachcianka autora. Pozdrawiam!

[iskierka]

Świetny w swej spontaniczności wiersz i poruszający zarazem/pozdrawiam

[ks-hp]

Mogłabyś rozwinąć ten fragment o spontaniczności?...