Agape

[Sokratex]

• Jesień, wre miasto. A ty nad nim: mgła radosna,
  ostatnie piętro, centrum - moja Marszałkowska
  ruchliwa.
  
  Do okien: stuk puk... stuk puk... śmiertelne pukanie.
  Stuk puk... nierówno zegar w sypialni na ścianie
  oddycha.
  
  Ciii... kochana, to - innym - złe lata pukają!
  Zanurzmy się w ulice, może nas nie znajdą
  na Złotej
  
  jak twoje włosy? Jeszcze tramwaje na gapę,
  spacery brzegiem Wisły i Królewskim Traktem
  powroty
  
  - tyle przystanków w deszczu! Nie dziś... jeszcze nie czas
  by jakieś tam pukanie mogło przestraszyć nas.
  To krople...
  
  to ulice jesienią spadają na ziemię,
  wiatr jak liście je niesie donikąd bez ciebie
  samotne.
  
  

[Miladora]

No to krótko i po męsku...

To, co mi się podoba - to forma i treść.

To, co mi się nie podoba:
- jeszcze nie czas... przestraszyć nas. - banalny rym.
- Do okien: stuk puk... stuk puk... śmiertelne pukanie. - jak z "Dziada i baby", daj coś mniej ekstremalnego.

To, co można wg mnie dopracować:
- Jesień, wre miasto. A ty nad nim: mgła radosna, - "A" do kosza.
- To krople... to ulice jesienią spadają na ziemię, - obejdzie się bez powtórzenia "to".

I tyle...
Zdrowie

[Sokratex]

No to krótko i po męsku...

To, co mi się podoba - to forma i treść.

To, co mi się nie podoba:
- jeszcze nie czas... przestraszyć nas. - banalny rym.
- Do okien: stuk puk... stuk puk... śmiertelne pukanie. - jak z "Dziada i baby", daj coś mniej ekstremalnego.

To, co można wg mnie dopracować:
- Jesień, wre miasto. A ty nad nim: mgła radosna, - "A" do kosza.
- To krople... to ulice jesienią spadają na ziemię, - obejdzie się bez powtórzenia "to".

I tyle...
Zdrowie

Banalnie? Oczywiście w swoich bluesach tej banalności nie zauważasz?
Co do powtórzeń, wspominałaś, że jesteś muzykiem... więc kierując się podobnymi kryteriami, choćby "Bolero" Ravela
powinno trafić do kosza, V Symfonia z powracającym motywem "ra ta ta tam!", czy ze współczesnych perełek coś,
co jak wspomina Plan podyktował mu sam Diabeł:

http://www.youtube.com/watch?v=lKg4g9zMeHI

[Miladora]

Banalnie? Oczywiście w swoich bluesach tej banalności nie zauważasz?

Zawsze możesz mi to wytknąć, a teraz mówimy o Twoim wierszu, nie o moich.
Z tym, że ja nigdzie nie mam rymu "czas/nas".

więc kierując się podobnymi kryteriami, choćby "Bolero" Ravela
powinno trafić do kosza,

Jak napiszesz słowa do Bolera, to nie wytknę Ci powtórzeń.
Tu tylko zwracam uwagę, że nie musi być drugiego "to".

A w ogóle, to lubisz odwracać kota ogonem.
Tyle, że ja nie za bardzo lubię dyskutować o kotach. Wolę czytać...

[Sokratex]

Banalnie? Oczywiście w swoich bluesach tej banalności nie zauważasz?

Zawsze możesz mi to wytknąć, a teraz mówimy o Twoim wierszu, nie o moich.
Z tym, że ja nigdzie nie mam rymu "czas/nas".

Za to są inne moim zdaniem banalne i wyświechtane chwyty. Jednak przyjmuję to jako TWÓJ sposób obrazowania.
Puk puk... puk puk - czy to nie echo? Deszcz za oknem puka w parapet, odpowiada mu echo zegara, czy serc.
Tu, wracając do muzyki, nawet wymieniając w albumie kto gra na jakim instrumencie potrafiono wspomnieć także o nich:

"John Lennon: gitary, instr. kalwiszowe, odgłosy bicia serca, wokal
Yoko Ono: wokal, odgłosy bicia serca"

To.. to - jest zniekształceniem puk.... puk bo szyby tłumią odgłosy.
Wiem co to placebo, w końcu napisałem ze 2 setki haiku nie po to, żeby w wielowyrazowych wierszach
BEZ POWODU po nie sięgać.
Szkoda, że nie szukasz tego rodzaju aspektów w wierszach, jak choćby skąd tytuł "agape"?

Pozdrawiam.

[Miladora]

Szkoda, że nie szukasz tego rodzaju aspektów w wierszach, jak choćby skąd tytuł "agape"?

Ze mną jest tak, że jak czegoś nie rozumiem, to pytam.
A jak nie pytam, to znaczy, że rozumiem.
I wtedy nie rozwodzę się nad treścią, zaznaczam jedynie, że akceptuję (vide "To, co mi się podoba - to forma i treść").
Ty lubisz bawić się w nadmierne wyjaśnianie, a ja nie. Nawet w prozie.
Ot, i cała różnica.

[ble]

Śliczności wiersz. Nie wiedziałam, że można tak czule napisać o ... Marszałkowskiej Przypomina mi to Tuwima i Kraków. Piękny spokój w tym wierszu, Marku. Pytasz Miladorę dlaczego 'agape'. Agape to doskonała miłość.
Dziwna ulotność, delikatność tekstu bierze się częściowo z tego maleńkiego rymowania, jakby doszeptu (doszept - traktuj jako rzeczownik):ruchliwa/oddycha/złotej/powroty/krople/samotne.
Brawo

[JSK]

Mnie z opinią najbliżej do Miladory.

No bo faktycznie, zamysł dobry, układ ciekawy, temat także, a wykonanie? Najbliżej mi do stwierdzenia: Młoda Polska w słabszej wersji

Pozdrawiam.

[Sokratex]

Ze mną jest tak, że jak czegoś nie rozumiem, to pytam.
A jak nie pytam, to znaczy, że rozumiem.

Wiesz, jak idzie greenhorn przez prerię, też o nic nie pyta bo niczego nie zauważa.
Nie wzięłaś takiej opcji pod uwagę

Pozdrawiam.

Dodano -- 17 lis 2011, 22:11 --

Śliczności wiersz. Nie wiedziałam, że można tak czule napisać o ... Marszałkowskiej Przypomina mi to Tuwima i Kraków. Piękny spokój w tym wierszu, Marku. Pytasz Miladorę dlaczego 'agape'. Agape to doskonała miłość.
Dziwna ulotność, delikatność tekstu bierze się częściowo z tego maleńkiego rymowania, jakby doszeptu (doszept - traktuj jako rzeczownik):ruchliwa/oddycha/złotej/powroty/krople/samotne.
Brawo

Dziękuję. Świetnie odczytujesz "agape" - jest to najwyższy stopień miłości (u mnie "ostatnie piętro"):

- narcyzm, kiedy kochamy tylko siebie
- sexus, kiedy pożąda się fizycznie drugiej osoby
-eros, miłość twórcza (czyli coś dla poetów) oparta na tęsknocie (albo nostalgii), oczarowaniu drugą osobą
- miłość platoniczna, wolna od seksu, bezinteresowna i wierna
- AGAPE

Wiersz zbudowany jest z wielu jednosylabowych wyrazów mających naśladować krople deszczu,
na co też zwróciłaś uwagę.

Dziękuję i pozdrawiam



Dodano -- 17 lis 2011, 22:21 --

Mnie z opinią najbliżej do Miladory.

No bo faktycznie, zamysł dobry, układ ciekawy, temat także, a wykonanie? Najbliżej mi do stwierdzenia: Młoda Polska w słabszej wersji

Młoda Polska to cała gama poetów. Którego masz na myśli, jeśli już wspominasz tamten okres?
Twoje porównanie niczego merytorycznego nie wnosi, poza tym, że wykonanie się nie podoba.
Przeczy to tym, którym się podoba i to bardzo, więc dla mnie jako autora, znów wychodzi pat

Pozdrawiam.

[Miladora]

Wiesz, jak idzie greenhorn przez prerię, też o nic nie pyta bo niczego nie zauważa.

Ty lubisz bawić się w nadmierne wyjaśnianie, a ja nie. Nawet w prozie.
Ot, i cała różnica.

Jak widzisz, napisałam Ci powyżej, jak ja zauważam pewne rzeczy.
Ale cały problem w dyskusji z Tobą polega na tym, że właściwie nie odnosisz się do uwag merytorycznych w komentarzach, tylko przenosisz rozmowę na osobę komentującego, przy czym lubisz ciągnąć ją w nieskończoność, rozmydlając przy okazji wszystko, co Ci nie pasuje.
Wniosek z tego taki, że wcześniej czy później zniechęcisz tego kogoś do komentowania swoich utworów.
Być może Twoje działanie ma też na celu pewnego rodzaju autoreklamę - rozdmuchując "problem" ściągasz na siebie więcej uwagi.
Proszę uprzejmie, ale ja z tej łódki już wysiadłam.