jesienny optymizm

[Ewa Włodek]

ee, tam, szron się z siwizna bardzo dobrze komponuje, więc wszelkie ukłucia - precz, szczególnie te natrury że tak rzeknę - somatycznej. Ale zamyslił się peel ładnie...

Serdeczności ślę...
Ewa

[skaranie boskie]

A ja już poprawiłem Ewo, Więc może się okazać, że lepsze wrogiem...
Dzięki za słowa somatycznej otuchy

[Malwina]

skaranie, w jesieni wszyscy narzekają na pogodę, na bóle różnorakie, nie mówiąc o depresji.A Ty proszę wstałeś bez marudzenia, zachwyciłeś się nowym dniem i jeszcze napisałeś wiersz. Jestem podbudowana taką postawą.

[Leon Gutner]

Trzeba się uprzeć aby czepiać się tu do rymów .
Ja uparty nie jestem a poetyka temat i nastrój wiersza są takie jakich spodziewam się po tobie Małpko za każdym razem kiedy cię czytam .
Ostatnia strofa najlepsza .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Malwino, Leonie - dzięki za poważną dawkę optymizmu.
Na Was zawsze można liczyć, a optymizm w życiu potrzebny jak woda... ognista.

[coobus]

To oczywiste, że akurat ja powtórzeń i rymów się nie czepiam, sam nie jestem bez grzechu i nie rzucę kamieniem. Sprawę mody pozostawię tym, którzy nią się interesują, mam do niej taki sam stosunek, jak do akademickiego podejścia do wiersza. Też jestem zdania, że kierując się taką wykładnią, to co dla mnie najpiekniejszego w polskiej poezji, zwłaszcza w tej do której wracam, trzeba by wyciąć. Zrobiłoby się pusto, smutno. To kwestia odbioru indywidualnego, ale zagladając w dorobek osób dziś poetycko słusznych, liczących się na tym polu, przechodzę przez ich dorobek obojętnie, a taki jest trend, taka racja chwili. Żeby uprościć moje poetyckie oczekiwania i wzorce, powiem tylko: magia słowa. Nieważne jak wyrażana, byleby jej nie zabrakło.
To tyle w temacie poetyckich środków wyrazu.

Obie powyższe wersje akceptuję jako bardzo dobre, zatrzymujące mnie przy nich właśnie magią słowa

[Liliana]

obie wersje mi się podobają,

a optymizm, zwłaszcza jesienią, jest niezbędny,

pozdrawiam

[skaranie boskie]

W pełni się zgadzam z opinią Coobusa i to wcale nie dlatego, że pod moim wierszem stoi.
Rzecz w tym, że poezja to sztuka i jak każda wymyka się spod kontroli reguł.
Jasne, że były i są style w sztuce, pytanie jednak, kto powstawanie takowych inspiruje i czy w czasie, gdy obowiązywał jeden ze stylów, nie przepadała cała masa doskonałych utworów, odrzucanych przez krytyków, na zasadzie "dziś się tak nie pisze".
A przecież nie o styl chodzi, jeno, żeby język giętki...
Dzięki Coobusie za poparcie i akceptację.

Liliano - dziękuję.
Małpa zawsze w optymistycznym, fioletowym nastroju.

Wypijmy za magię słowa!

[P.A.R.]

Świtem się mieni nowe dzisiaj,
liczy blednące w górze gwiazdy;
świat się z zaspanym słońcem wita -
dzień pragnie z nocą zaprzyjaźnić.

no, no
Małpa jak chce, to potrafi
szkoda tylko, że przy okazjach w minimalizm wpada...

[atoja]

w wersji drugiej łykam bez zadyszki