październik

[coobus]

zainspirowany "Dystychami październikowymi", które wymknęły sie Gloinen
- - -

Są słowa, które rdzawym światłem osiadają,
jak węgle, co żar tracą, wolno umierając.

Przekrwione akcentami, przechodzące w cienie,
wsączane w biel poduszki bezsilnym westchnieniem.

Przemijanie zstępuje po jesiennych schodach,
z liści gałąź wyczyszcza, pustoszy ogrody.

Październik, co czerwienią sączy się powoli,
goryczą się zabliźnia, już prawie nie boli.

[Gloinnen]

Ogromna to frajda dla każdego autora, gdy jego "dzieuo" może stać się inspiracją dla innych.
Dziękuję Ci za ten wiersz.

Są słowa, które rdzawym światłem osiadają,
jak węgle, co żar tracą, wolno umierając.

Skojarzenie natychmiastowe z jednym z moich ulubionych sonetów Szekspira:

"We mnie ujrzysz powolne ognia dogasanie,
Żar, który swa młodość, grę płomieni żwawą,
Obrócił w popiół – własne śmiertelne posłanie,
Gdzie skona, tym strawiony, co było mu strawą."
/Szekspir

wsączane w biel poduszki bezsilnym westchnieniem.

Wiem coś o tej bezradnej, dojmującej rozpaczy nocnej.

Przemijanie zstępuje po jesiennych schodach,

Kiedyś sama pisałam o "schodach jesieni"... Najwidoczniej drzemią w nas te same obrazy.

pustoszy ogrody.

Trafiłeś w moje czułe miejsce.

Październik, co czerwienią sączy się powoli,
goryczą się zabliźnia, już prawie nie boli.

Tu też.
Ładne połączenie upływu czasu, przemijania i upływu krwi. Drzemią we mnie te same myśli, te same klimaty, te same skojarzenia. Trudna, bolesna jesień, także ze względu na kilka osobistych doświadczeń. "Zabliźnianie się goryczą" - o, tak. Pozostaje w nas ta gorycz, pozornie można się pogodzić z cierpieniem, ale pamięć przechowa ten ból, będzie on zawsze powracał, naznaczy nas cynizmem, zniechęceniem. Człowiek traci pomału wrażliwość, zamyka się w sobie. Znieczula się, fakt, ale co dalej? Jeśli tak ma wyglądać nabywanie życiowej mądrości, to jest to bardzo smutna refleksja.

Coobus, ten wiersz jest bardzo "mój"...
Jakbyś czytał w mojej głowie.

Pozdrawiam,


Glo.

[Leon Gutner]

Leona Coob pustoszy już od jakiegoś czasu .
Nie mam o czym pisać . Wypisujesz wszystko co i Leo chciałby .
Tobie podziw - Leonowi dużo pracy

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

pięknie sobie porozmawialiście, gratuluję, Coob...

Pozdróweczki ciepłe i liczne posyłam...
Ewa

[atoja]

Październik, co czerwienią sączy się powoli,
goryczą się zabliźnia, już prawie nie boli.

piękna odpowiedź i opowieść

[semiramida]

Przełom jesieni i zimy... w sercu:))) piękny wiersz:)))) semi.

[anastazja]

Glo. cobus brawa dla Was, za całość.