wspólna droga

[Ania ayalen]

a ja o wierszach mowie. Ano ponoc nie ma, slyszalam ze po odpowiedniej dawce alkoholu zwlaszcza

[MarkTom]

Ano ponoc nie ma, slyszalam ze po odpowiedniej dawce alkoholu zwlaszcza

Dobrze słyszałaś po dpowiedniej dawce alkoholu nie ma brzydkich kobiet czasem tylko zbyt szybko się ściemnia.

[Gloinnen]

po odpowiedniej dawce alkoholu zwlaszcza

To wtedy i kiepskich wierszy też nie ma...

[lczerwosz]

Nie ma brzydkich kobiet..

Są jedno-workowe i dwu-workowe.
Jedno-workowa to taka co trzeba jej założyć worek na głowę, aby nie trzeba było na nią patrzeć w trakcie.
Dwu-workowa to taka, ze samemu też trzeba założyć worek, na wypadek, jakby jej spadł z głowy.
Ale to na marginesie wiersza, bardzo wąskim zresztą. Pewnie zaraz się pogodzicie, aby mnie z niego razem zrzucić.

[Ania ayalen]

phi, tez cos...powiedziala z wyzszoscia pewna kotka rmruzac szyderczo zlote oczy i odeszla dumnie zadzierajac nie wiem czyj ogon do gory.

[coobus]

Przegadany, jasne, tak jak to u mnie. Wersja Leszka podoba mi się. Powtórki… jak najbardziej zamierzone, wchodzę od dawna z takimi wierszami, często z anaforami, i zawsze ze świadomością, że nie każdy je trawi. Ale moje wiersze mają właśnie taką duszę i taki kręgosłup. Tak czuję poezję. Nie do końca wypraną z takich anachronizmów. Mam swoją prymitywną wizję poezji, którą sam sobie wypracowałem. Wiersz, taki przy którym się zatrzymam, potem powrócę do niego, potem coś z pamięci odtworzę, musi coś mieć. Istnieje maniera, że każdy kawałek prozy może być wierszem, po dowolnej wersyfikacji. W mojej ocenie wiersz powinien mieć magię słowa, jako warunek podstawowy, ale i w formie też powinien mieć jakiś klimat, żebym go dostrzegł. Nie tylko w treści. Te moje prymitywne zabiegi czynią z kawałka prozy wiersz, a powtórkami, którymi grzeszę, można mu nadać kręgosłup, szkielet. Można, bo nie są konieczne. I z taką wizją składam te swoje słowa.

Jest tak, że pewnie każdy ma tu swoje racje. Ja przedstawiam swoje. Glo woli bardziej wytrawne trunki, niż moja słodka oranżada. I ma swoje racje, swój wyrobiony smak. Jest większym smakoszem, ja większym łasuchem. Coobus jest Coobusem, bo dobrze mu we własnej skórze.

A kobiety… nie ma brzydkich kobiet, dla faceta w moim wieku ta prawda funkcjonuje i bez alkoholu. I to chyba największa zaleta tego niedorobionego świata. Dzięki tej kobiecie, z którą łączy mnie wspólna droga, zapominam o tych niedoróbkach.

Może coś poprawię, skorzystam z sugestii, pomyślę…

Dziękuje, że czytacie

[anastazja]

to wspólny początek
którego nigdy nie zapomnimy
i wspólny koniec
którego jeszcze nie przeczuwamy

coobus przegadaj jeszcze, tylko Ty tak potrafisz, może dlatego piszesz pięknie.
Jeszcze wrócę, po 'dokładkę'

[Ania ayalen]

wiersze maja swoj rytm, rytm- niekoniecznie bedacy rymem, a tworzacy niepowtarzalna melodie, rytm ktorego nie ma w prozie. Nie trzeba go zmieniac, wedlug sztywnych kanonow,
kazde serce bije w innym tempie, podobne sie odnajduja, w powtorzeniach chocby.

[Ewa Włodek]

wspólna droga
to każdy krok
nawet gdy się cofamy

godziny
zawziętego milczenia
i rozstania
z tęsknotą za twoim uśmiechem

to ten wiersz

Ty mnie zbijesz, Coob, ale tak Cię przeczytałam. Ale na swoje usprawiedliwienie mam dwa argumenty, czyli -
ukochanie krótkich, żołnierskich słów w kwestiach ważnych, a także to, że wariatowi, bogaczowi i pięknej kobiecie wszystko ujdzie...Wierz mi, że tak jest, bezworkowa niewiasta Cię zapewnia...
A wiersz - ma sens suuuper...

i serdeczności dwa worki - co najmniej - posyłam do Ciebie...
Ewa

[MarkTom]

W mojej ocenie wiersz powinien mieć magię słowa, jako warunek podstawowy, ale i w formie też powinien mieć jakiś klimat, żebym go dostrzegł. Nie tylko w treści. Te moje prymitywne zabiegi czynią z kawałka prozy wiersz, a powtórkami, którymi grzeszę, można mu nadać kręgosłup, szkielet. Można, bo nie są konieczne. I z taką wizją składam te swoje słowa.

Jest tak, że pewnie każdy ma tu swoje racje. Ja przedstawiam swoje. Glo woli bardziej wytrawne trunki, niż moja słodka oranżada. I ma swoje racje, swój wyrobiony smak. Jest większym smakoszem, ja większym łasuchem. Coobus jest Coobusem, bo dobrze mu we własnej skórze.

Tak trzymaj Coob komentarze często sprawiają wrażenie konsylium ekspertów z zakresu poprawności literackiej.Treść ulega zatarciu wśród dyskusji na temat budowy powtórek rymów etc.Nie mówiąc o głębszej treści którą autor przeważnie ukrywa między wersami.

z poważaniem Marek

niech tu biadolą sobie mruczą
to zmiany stylu nie wymuszą
ja wolę żyć ze sobą w zgodzie
więc nie ulęgnę żadnej modzie