Wybór świadomy

[Damian Sawa]

drogi ojcze (korespondencja wojenna)

motylki w brzuchu są obłąkane
jakby były tylko dla podtrzymania gatunku
mam lodowate dłonie od spadających gwiazd
czuję jak bezmyślnie tracę obraz tego co najważniejsze

Anioł Stróż usypia świat w dalekiej Japonii
biały puch sparaliżował miasta
takim jak ja wydaje się to sprawiedliwe
odległość to wystarczający powód

[Ania ayalen]

Damian, to sa tak madre slowa ze chyle nisko glowe.
Tylko...czy jakikolwiek powod jest wystarczajacy do tego aby nie byc?

[Damian Sawa]

Aniu, opisałem to co czuję, widzę. Są powody, dla każdego z nas inaczej odbierane dlatego nie znam odpowiedzi na Twoje pytanie... Dziękuje za czytanie. Pozdrawiam!

[Ewa Włodek]

motylki w brzuchu są obłąkane
jakby były tylko dla podtrzymania gatunku
mam lodowate dłonie od spadających gwiazd
czuję jak bezmyślnie tracę obraz tego co najważniejsze

czytam, Damianie, tę strofę, i widzę w niej dwie istotne kwestie w życiu człowieka - prokreację (oweż motylki w brzuchu, która to metafora przyjęła się na określenie pragnień cielesnych) oraz - śmierć (spadająca gwiazda "od zawsze" symbolizowała umierającego człowieka). Tak, między tymi ekstremami młody żołnierz, w specyficznych warunkach, może bezmyślnie stracić obraz tego, co najważniejsze - sensu, celu życia, jaki powinno być zostanie na trwałe porządnym, dobrym, wartościowym człowiekiem. Taką interpretację potwierdza pointa - no, chyba, że kiepsko czytam...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[iskierka]

bardzo mi sie podoba świetnie napisany.

[semiramida]

Doskonale napisany:))) semi.

[Damian Sawa]

Ewo, lubię Twoje czytanie i sposób rozumowania. Dziękuje za komentarz.

Iskierko, cieszy mnie to bardzo.

semiramida, może nie doskonale ale miło że tak uważasz:) Pozdrawiam!

[Gabriela]

Damianie, oświeć mnie, no nie wiem...
w jakim celu peel wspomina o motylach w brzuchu?
to dziś symbol jakiegoś uczucia, które nie jest wyrażane przez człowieka w sposób dojrzały.
dojrzały człowiek powiedziałby, że kocha. motyle to taki młodzieńczy substytut jak dla mnie.
przeczytałam tytuł i dalej "po motylach" i naprawdę trudno mi to powiązać, dlatego pytam.

dla mnie właściwa część zaczyna się tu:

mam lodowate dłonie od spadających gwiazd
czuję jak bezmyślnie tracę obraz tego co najważniejsze

Anioł Stróż usypia świat w dalekiej Japonii
biały puch sparaliżował miasta
takim jak ja wydaje się to sprawiedliwe
odległość to wystarczający powód


chociaż gdybyś usunął słowa "bezmyślnie" i "obraz", byłoby lepiej.
w końcu ostatnia zwrotka jest sama w sobie pewnym obrazem, msz
czucie też bym kasnęła.



spójrz na to:

mam lodowate dłonie od spadających gwiazd
tracę to co najważniejsze:

Anioł Stróż usypia świat w dalekiej Japonii
biały puch sparaliżował miasta
takim jak ja wydaje się to sprawiedliwe
odległość to wystarczający powód


propozycja taka. i nie myśl że się czepiam.

[Damian Sawa]

Gabrielo, nie jestem od oświecania. Tłumaczenie wiersza jest jak samobójstwo.
Człowiek dojrzały ma w sobie również młodzieńczą radość a nawet wspomniane w tekście "motylki"
Nie rozumiem ludzi którzy natomiast mówią - mam czterdzieści lat i jestem dojrzały. Wiek nie ma z tym nic wspólnego. Tak samo jak wyrażanie w jaki sposób się kocha. Ale to moje osobiste zdanie.

Wiersz w Twojej formie, jest pozbawiony tego co najważniejsze. Wg mnie czytelnik ma prawo czytać po swojemu, a to co zabiera nie zależy od autora. W tym przypadku tak jest. Myślę że nie do końca rozumiesz moją poetykę i jest Ci z nią nie po drodze.

Pozdrawiam

[Gabriela]

chciałam po prostu zrozumieć.
nie chcesz - nie tłumacz.
gdybym sądziła, że z Twoją poetyką jest mi "nie po drodze", omijałabym te wiersze szerokim łukiem, ale ok.
już nie pytam.