Cienie zamku

[Julka]

Cienie zamku

Wśród bujnej zieleni, jak widmo z zaświatów,
wyłania się zamek w swej okazałości.
Rzeźbione krużganki w glorii majestatu,
prawa do istnienia nie przestają rościć.

Gdzie wielcy panowie - którzy tu mieszkali,
kiedy rozbrzmiewało towarzyskie życie,
szły w pląs wystrojone postacie po sali,
lub w cienie ogrodu na miłostki skrycie.

Kunsztem wielkich mistrzów roztańczone ściany,
w takt majestatyczny korowód się krecił,
i choć w uniesieniu sekret dusz pijany,
skroś dystyngowane towarzyskie chęci.

Rządziły nieczułe konwenanse sfery.
Tańczyło się wówczas słynne kontredanse,
wiodło konwersacje w animozjach szczerych,
pod egidą przodków, żyło się z balansem.

Czy warto zazdrościć minionego raju?
Choć kobiety niby, miały łatwe życie,
też im nieraz z żalu serce umierało
i płakały nocą w swych komnatach skrycie.

Wszak nie ma recepty na bezsprzeczne szczęście.
Nie da go fortuna, ani też uroda.
Można w dobrobycie mrzeć z rozpaczy częściej,
niż być nieszczęśliwym w fortuny zawodach.

A dziś - tylko cienie błądzą po ogrodzie.
Czasem w zadumaniu przystanie przechodzień.

Poprawiony według podpowiedzi

[atoja]

Podobnie myślę patrząc na ruiny polskich zamków i zameczków i jest mi niezwykle żal, że większość naszego pięknego dziedzictwa została zniszczona i rozgrabiona....
Dla mnie wiersz bez pierwszej zwrotki
Alegorio

[Bonifacio Sieczepia]

Ech...

Tu cień zamku współczesnego:
http://www.astra28.eu/lapalice.html
http://www.joemonster.org/art/11577/Naj ... a_Lapalice
Byłem tam.

[Julka]

Kochana atojko

Cieszę się, że przeczytałaś i dajesz podpowiedź.
Bardzo mi zależy na dopracowaniu tego wiersza.
Liczę na podpowiedzi miłych autorów ósmego,
ale nie takie z jakimi się spotkałam gdzie indziej.
(Na pewno je przeczytasz.)
Nie jestem tak dobra w pisaniu wierszy, żeby były bez zastrzeżeń,
jednak od komentarzy oczekuję podpowiedzi konkretnych,
bo gdybym potrafiła napisać lepiej, to bym napisała.
Masz chyba rację z tą pierwszą strofą, usunę ją, bo też tak myślę,
ale tu chodziło mi o wstęp
Poczekam jednak na utwierdzenie mnie w tym przez innych.
Pisz, jak coś jeszcze w nim znajdziesz .
Bardzo serdecznie Ci dziękuję.

[iskierka]

zaskakujący wiersz i świetne ilustracje.

[Leon Gutner]

To jedno z niewielu dzieł w których nie przeszkadza mi obszerność zapisu .
Nie wiem może lubię zamki ?

Z przyjemnością L.G.

[Julka]

Leo

Trochę zmieniłam, że może teraz jest lepiej.

Dzieki

Dziękuję iskierko za komentarz

[coobus]

Ładny zapis informacji, ten obiekt powinien byc Ci wdzięczny. Nie wnoszę poprawek ani sugestii

[skaranie boskie]

Skoro już zmieniłaś, to pozostaje żałować, że nie wiem co.
A skoro chcesz rzetelnej krytyki, pokuszę się o takową.
O pierwszej zwrotce już wiesz. Nie zawsze wstępy są potrzebne ( w przeciwieństwie do gry wstępnej ).

swych praw do istnienia chcą maestrią rościć.

Proponuję:
swoich praw do przetrwania, albo praw do trwania przez wieki pragną sobie rościć.

Gdzie wielcy panowie - którzy tu mieszkali?
Kiedy rozbrzmiewało towarzyskie życie,
szły w pląs wystrojone postacie po sali,
lub w cienie ogrodu na miłostki skrycie.

Tutaj trochę pogubił Ci się ciąg składniowy.
Proponuję taki zapis tej zwrotki:

Gdzie wielcy panowie - którzy tu mieszkali,
kiedy rozbrzmiewało towarzyskie życie,
szły w pląs wystrojone postacie po sali,
lub w cienie ogrodu na miłostki skrycie?


A w ogóle, to jakoś mi się ta zwrotka czyta zupełnie inaczej...

Gdzie wielcy panowie, którzy tu mieszkali
gdy w krużgankach wrzały igry rozmaite,
a strojne postacie pląsały po sali,
tonęły miłostkach, w cień ogrodu skryte?


Na razie tyle, choć i inne strofy wymagają dopieszczenia.
Wiersz jawi się stylizacją ewidentnie romantyczną, choć nie pozbawioną znacznie starszej, nieco moralizatorskiej wymowy, dlatego nie rażą w nim archaizmy. Chyba poza jednym wyjątkiem.

Można mrzeć z rozpaczy

Ta forma wyrazu "umierać", nawet w dawnych czasach występowała niezmiernie rzadko i dla niejednego czytelnika może okazać się niezrozumiała.

Myślę, że inni też pokuszą się o wskazanie miejsc potrzebujących jeszcze delikatnej pieszczoty pióra. Ja przyznam, że pomimo niedociągnięć warsztatowych, wiersz mi się spodobał. Coś w nim jest.

[Julka]

coobus

Dziękuję bardzo za komentarz.

Skaranie

Właśnie tego mi było potrzeba.
Konkretnej podpowiedzi.
Masz racje, że ten wiersz jest w starym stylu,
ale i o starym zamku, czyli wszystko gra.
Przecież wiesz, że ja przeważnie piszę w starym stylu,
bo lubię.
Poprawiłam, może nie co do joty, ale pewnie
teraz jest lepiej.

Bardzo Ci skaraneczku dziękuję
Wiem że lubisz