tolerancjo, droga siostro

[coobus]

Kiedy zaśniesz, siostro droga,
schorowana i zmęczona,
wyjdą z kątów zjawy srogie
o koszmarnych wręcz ogonach.
Rozpotworzą się potwory,
człowieczeństwo rozczłowieczy,
złość rozpełznie po snach chorych,
które trudno potem leczyć.

Beztwarzowce tęgoszyje
nienawiścią zaczną smagać,
łza wraz z żółcią do warg spłynie,
ni to słona, ni gorzkawa.
Chore myśli w swych maszynach
pełne wzgardy się przetoczą,
do krwi wnikną jak toksyna,
skażą serce wejdą w oczy.

Zło już gdzieś się czai z boku
byś przysnęła, droga siostro.
Spadnie z góry jak nietoperz,
wygłodniałe długim postem.
Nie myśl o nas, tylko zaśnij,
zasłuchana w szept zegara.
Nie raz pierwszy, nie ostatni,
noc spędzimy wśród koszmarów.

[anastazja]

Beztwarzowce tęgoszyje
nienawiścią zaczną smagać,

supcio z tęgoszyją

Nie myśl o nas, tylko zaśnij,
zasłuchana w szept zegara.
Nie raz pierwszy, nie ostatni,
noc spędzimy wśród koszmarów.

szczerze rzeczesz miły coobusie, z ostatnią strofką się nie zgadzam, niech nie zaśnie toż to dopiero się zacznie.

Wyśmienita kolacja

[Leon Gutner]

Dla takiego fana twoich nastrojów i form takiego jakim jest Leo - miód na duszę .

Z ukłonami L.G.

[Miladora]

Zastanawiam się czasami, ilu ludzi tak naprawdę zdaje sobie sprawę z tego, jak wielką siłą jest tolerancja i przed czym potrafi nas bronić.
Masz rację, Coobusku - bez tolerancji wylęgną się potwory.

A teraz Cię trochę pościnam:

- Kiedy zaśniesz, siostro droga,
schorowana i zmęczona,
wyjdą z kątów zjawy srogie
o koszmarnych wręcz ogonach. - myślę, że tę zwrotkę można było lepiej napisać, bo jest jakby trochę na siłę.
Skoro masz tytuł "tolerancjo, droga siostro", to nie powtarzałabym już "siostro droga" w pierwszym wersie i dała coś, co lepiej rymowałoby się z wersem trzecim.

- Rozpotworzą się potwory, - a wziąłeś pod uwagę "rozpoczwarzą się potwory"?

- Beztwarzowce tęgoszyje - to "tęgoszyje" nic nie daje na dobrą sprawę - mnie zgrzyta.

- zasłuchana w szept zegara.
noc spędzimy wśród koszmarów. - w takim przypadku wolałabym już dokładniejszy rym - na koszmarach.

Zdrowie tolerancji - mam nadzieję, że jej nie nadużyłam.

[Ewa Włodek]

a ja powiem, Coob - gdy rozum śpi, budzą się demony. A tolerancja - wszak więcej w niej rozumu, niż emocji... Mądrze rzekłeś...

pozdróweczki posyłam...
Ewa

[Gloinnen]

A ja uważam, że właśnie niejednokrotnie w imię tzw. "tolerancji" jesteśmy w stanie, przeważnie z głupoty, albo z nieświadomości, wyhodować najgorsze potwory.

[Julka]

Popieram Gloinnen.
Dokładnie tam myślę o tolerancji,
a znam trochę życie z rożnej strony.
Pozdrawiam coobusku

[Miladora]

niejednokrotnie w imię tzw. "tolerancji" jesteśmy w stanie, przeważnie z głupoty, albo z nieświadomości, wyhodować najgorsze potwory.

Bo tolerancja wymaga rozumu.
To nie jest bezmyślne zgadzanie się na wszystko w imię własnego „świętego spokoju”.

Jak napisał Remarque - "Tolerancja jest córką wątpliwości".

[coobus]

W necie znalazłem takie zdanie: ..czy to­leran­cja jest równa akceptac­ji? jak długo będziesz je utożsa­miał, tak długo znajdą się ludzie którzy do­piszą do te­go równa­nia i do­minację... tak długo też będą ludzie bojący się tolerancji...

Przywołam tu i słowa Churchilla o demokracji. Wyrażał się o niej w najgorszych słowach (ja też uważam, że ludzie w większości do niej nie dorośli), by w końcu dodac, że mimo wszystko nic lepszego nie wynaleziono. Czy nie jest podobnie z tolerancją?

Glo, Alegorio, macie zapewne jakieś osobiste negatywne doświadczenia, rzutujące na Waszą ocenę. U mnie sprawa jest prosta. Tolerancja to moja starsza siostra, bardzo ważny członek rodziny. Na drugie imię ma Zrozumienie. Ja też wierzę w to, że gdy rozum śpi, budzą się upiory, że podobnie jest, kiedy śpi tolerancja.
Gdy się wybieram między ludzi, wychodzę z nią pod rękę, tak naprawdę daję się jej prowadzic, bo jej ufam. Słyszę z daleka krzyk "moja racja jest najmojsza", ale przy niej nie boję się tam iśc. Zaglądamy i na ósme. Stajemy przed ładnym wierszem i uśmiechamy się oboje. Potem przed czymś dziwnym, co sam bym inaczej napisał, i ja przyglądam się, zamyślony, potem patrzę na nią, a ona się uśmiecha, więc i ja... A czasem gdy wpadam po przerwie, widzę jak przysnęła gdzieś z boku zmęczona, zdarza się, nie budzą jej podniesione głosy. Głaszczę jasne włosy, siadam obok w milczeniu, czekam aż się zbudzi. Nie namawiam jej Anastazjo, by zasnęła, ale zmęczenie dopada każdego. Niech więc nabierze sił, jest potrzebna. Szanuje swoją starsza siostrę, zapewne stąd ten wiersz.

Twoje sugestie Milo traktuję jako alternatyne spojrzenie, akceptuje i rozumiem, pozostając przy swoim. I dziękuję

[Miladora]

Szanuje swoją starsza siostrę, zapewne stąd ten wiersz.

Bo tolerancja to rzeczywiście także pewien rodzaj szacunku.
Gdy rozumiemy i szanujemy prawo drugiego człowieka do bycia innym, z zachowaniem norm moralnych i etycznych, tolerancja nigdy nie staje się przyzwoleniem na czynienie zła.