Koniec karnawału

[Ewa Włodek]

Zauroczenie miało przepych sztucznych ogni,
brokatowa ułuda ściekała po wargach,
pozory – mocny trunek – ćmiły rzeczywistość,
gładki parkiet pod stopą otworzył zapadnię.

Było ciężko od dymu i słowo - jak kamień,
filował płomień świecy, gdy czar się rozprysnął,
spadła maska, a z głębi krzywego zwierciadła
spojrzały cudze oczy w obcej fizjonomii.

[Ania ayalen]

eee, z maski wyzieraja swoje oczy. Jedno co jest prawdziwe- sposob patrzenia na swiat, przezywania zycia. Ten sam usmiech do.ludzi w ktorym nie ma smiechu z ludzi. Swoja droga...ostatnio stwierdzilam ze seks w starszym wieku polega na atakach niepowstrzymanego smiechu z wlasnych niemozliwosci. I jest pieknie, lepiej plakac ze smiechu niz smetnie sie usmiechac.Czego wszystkim zycze, wszystko mozna rozesmiac.

[Abi]

spadła maska, a z głębi krzywego zwierciadła
spojrzały cudze oczy w obcej fizjonomii.

• • • słyszę wenecji ruchliwe kanały
      i gondolierów co grają w rytm wioseł
      krzyk karnawału spod maski wyrwany
      nikt nie przemawia wyciszonym głosem
      
      szczerość umyka ciemnymi szparami
      duch dość ubogi chowa się pod szaty
      dziś jesteś górą bo ciałem aksamit
      pomiędzy tłumem czujesz się bogaty
      
      gdy raz do roku śmiechem arlekina
      rozrywasz żałość niepewnego jutra
      wierność przyrzeka piękna kolombina
      tylko do wschodu bezgranicznie ufna

najdłuższym balem na jaki nas zaproszono jest życie,
zanim wiec serca upadłość ogłoszą
na bal, marsz na bal...

zióbki
:-) A.

[Leon Gutner]

Precyzyjnie i bardzo dobitnie więc - nie wiem czy wspominać że ciut tęsknię za urokiem twoich miniaturek .

Z uszanowaniem L.G.

[em_]

A może - zauroczenie było przepychem sztucznych ogni -?
Ładny wiersz,
pozdrawiam

[Sokratex]

spadła maska, a z głębi krzywego zwierciadła
spojrzały cudze oczy w obcej fizjonomii.

Odwieczna tajemnica pochodzenia: kim jesteśmy naprawdę?
Szczególnie piękny jest fragment:

Było ciężko od dymu i słowo - jak kamień,
filował płomień świecy

Zamiast obszerniejszego komentarza i... miniaturka :

http://tinyurl.com/b4uddt7

[Ewa Włodek]

eee, z maski wyzieraja swoje oczy.

och, Aniu, zależy - jaka maska. Bywaja i takie, że prawdziwych oczu nie widać...

najdłuższym balem na jaki nas zaproszono jest życie,

zgadza się, Abi, ale ilez razy w podczas tego balu - żałujemy, żeśmy wstąpili, by za chwilę nadal dobrze się bawić...
A Twój "Karnawał w Wencji" - super! Dzięki najpiękniejsze...

Precyzyjnie i bardzo dobitnie więc

ooo, toś mnie uradował, Leonie...

A może - zauroczenie było przepychem sztucznych ogni

nie tylko - może, raczej - na pewno...

Ewa Włodek pisze:
spadła maska, a z głębi krzywego zwierciadła
spojrzały cudze oczy w obcej fizjonomii.


Odwieczna tajemnica pochodzenia: kim jesteśmy naprawdę?

to jedno, Sox, a drugie - kim chcemy buyć dla innych, i dlaczego?


moi Kochani, najpiekniej Wam dziękuję za obecność, za czas i za tyle dobrych, ciepłych słów...
moc serdecznego posyłam...
Ewa

[coobus]

Aniu, taki seks nazywa się "na żabkę". On leży, ona leży, jemu leży i rechoczą

Spojrzałem w Twój awatar, Ewo, ale tam cały czas trwa karnawał. A wiersz... jak zawsze u Ciebie, posiedziałem na ławeczce pod Twoim oknem z przyjemnością

[Miladora]

Jak zwykle sugestywny obraz, Ewuńka.
Z klimatem weneckich masek...

Miłego

[Ewa Włodek]

Spojrzałem w Twój awatar, Ewo, ale tam cały czas trwa karnawał

a uważnie spojrzałeś, Coob? I co widzisz w otworach maski? Czerń, prawda? Bo może to nie maska karnawałowa a - pośmiertna?

jak zawsze u Ciebie, posiedziałem na ławeczce pod Twoim oknem

dobrze, że choć ławeczka pod oknem - przyciąga...

Jak zwykle sugestywny obraz, Ewuńka

aaa, bo wiesz, Mila, że ja nieraz lubię - kawę na ławę...



Kochani moi - dziekuję Wam cudnie, żeście wstąpili, poczytali przez chwilę i podzielieli się ze mną Swoimi refleksjami po lekturze...
samo dobro Wam posyłam...
Ewa