Klatka

[Ewa Włodek]

Ściany w obrazach. Piękno. Bezduszna martwota,
a grzbiety książek – szpaler ligustru zaklęty.
Kryształem dźwięczy pustka, obejmując sprzęty,
szarym dymem trociczki snuje się tęsknota.

Mój towarzysz jedyny, jak duch bezszelestny,
podnosi na mnie w mroku oczy lśniące, czarne.
Podejdź, proszę niech dotknę cię i niech przygarnę,
przecież tylko dla ciebie wciąż jeszcze tu jestem.

[Leon Gutner]

Znów Absolut minimalny . Jesteś Ewo nie do zdarcia .
Jak będziesz tak snuć tęsknotę to na Leona i cztery wersy wystarczą .
A tu jest aż osiem

Bajka .

Z ukłonem L.G.

[Miladora]

Intrygujący, klimatyczny wiersz, Ewuś.

Z jedną sugestią dla upłynnienia:
- Podejdź, proszę(,) niech dotknę cię i niech przygarnę, - na:
- Podejdź, proszę, niech dotknę i niech cię przygarnę,

Dobrego

[Ewa Włodek]

masz Ci los, Leonie! Nie do zdarcia jestem! No, no....Ucieszyć sie powinnam, bo wszak leciwą babuszką jestem...

A że się Tobie podoba - to ja się bardzo cieszę...



Miladoro, bardzo dziekuję za podpowiedż względem upłynnienia...Wykorzystam, jeśli pozwolisz...

a że intrygujący - no, może na tyle, na ile intrygują specyficzne, nie koniecznie pozywtywne emocje. Dobrze, że są widoczne w przekazie...


Pięknie Państwu dziękuję za wizytkę i za słowa dobre i konstruktywne...
i moc uśmiechów posyłam...
Ewa

[P.A.R.]

przykro mi Ewo
w takich rymach najklimatyczniejsza treść zachodzi mi mgłą
jakbym zaćmę miał ...

[e_14scie]

dla mnie, ten wiersz jest niepokojący w dobrym znaczeniu czytelniczym. Gdyby go jeszcze podrasować rymowo, to bursztyn.
piękny nastrój Imienniczko

[Ewa Włodek]

ooo, P.A.R-rze! Broń Boże, nie chciałabym Cię o zaćmę przyprawiać! Postaram się lepiej...


to się , Ewo, cieszę, że nastrój odebrałaś... A rymy - mogą być do poprawienia...


Pięknie Państwu dziękuję za to, że wstąpiliście i ofiarowaliście Swój czas i uwagę mojemu wierszykowi. I za słowa - zawsze potrzebne, zawsze cenne - takoż dziękuję...
I mnóstwo serdeczności dołączam...
Ewa