Melodramat

[Nilmo]

ona już mnie nie kocha
wygasł w jej sercu ogień
trzeci dzień wciąż na obiad
przypalone pierogi

płynie czas jak po twarzy
mojej łzy płyną słone
więcej jej nie wybaczę
tych pierogów z teflonem

spadły liście już z drzewa
co mi okno zasłania
już się do mnie uśmiecha
sucha gałąź - pirania

biorę linę do ręki
patrzę w smutku na ogród
miało przecież być pięknie
no i żadnych pierogów

gdzie te wszystkie marzenia
i co w nas było nie tak...
pliszka śpiewa z gałęzi
- kiedy kurwa ten spektakl ?

cóż za potwór nikczemny
gdy me serce dygoce
kładę linę na ziemi
wolno wyciągam procę

no i wraca chęć życia
żal mój już nie pochodnia
idę do żony - witaj !
-mamy pliszkę na obiad

[JSK]

Nie przeżrą się tym daniem...

[Gorzki Dziad]

Człowiek bestia krwiożercza
i pazerna do granic
śmiercią bawi się w scherza
na nic wegetarianizm.

[Miladora]

Pomysł mnie rozbawił, chociaż biednej pliszki żal.
No i wykonanie całkiem, całkiem...

Z małymi uwagami:

- ona już mnie nie kocha
wygasł w jej sercu ogień - tak mi się pomyślało:
- widać wygasł w niej ogień

- płynie czas jak po twarzy
mojej łzy płyną słone - "mojej" można ominąć, a skoro to konwencja z przymrużeniem oka, to może:
- ciurkiem płyną łzy słone (na marginesie - łzy zawsze są słone)

- spadły liście już z drzewa
co mi okno zasłania
już się do mnie uśmiecha - "mi/mnie", więc "mi" można się pozbyć, zwłaszcza że "co mi" nie jest zbyt wdzięczne, a szyk zmienić przy okazji:
- liście spadły już z drzewa
które okno zasłania

- gdzie te wszystkie marzenia
i co w nas było nie tak... - większa płynność byłaby przy nieco innej konstrukcji wersu:
- co w nas było już nie tak

- no i wraca chęć życia
żal mój już nie pochodnia - tu też da się wyeliminować zaimek jako zbędne dopowiedzenie:
- no i wraca chęć życia
żalu gaśnie pochodnia

- idę do żony - witaj ! - usuń spację tu przed wykrzyknikiem i wyżej przed pytajnikiem w "ten spektakl ?"
-()mamy pliszkę na obiad - a tu dodaj po myślniku.

Dobrego

[skaranie boskie]

Teraz zrobi pierogi z mięsem... z pliszki.

[e_14scie]

- kiedy kurwa ten spektakl ?

...ten akt

maleńki retusz i

[Leon Gutner]

Też mnie ta kurwa jakoś tak do pierogów i żony nie pasi .
Ciekawie skonstruowane - przy czym początkowe strofy dużo lepsze od tych ostatnich .
Z ciekawością L.G.

[Sokratex]

ona już mnie nie kocha
wygasł w jej sercu ogień
trzeci dzień wciąż na obiad
przypalone pierogi

Bez ona w pierwszym wersie, drugi jasno precyzuje o kim mowa. Podobnie "wciąż" -skoro dalej jest "trzeci dzień"
wiadomo samo przez się, że wciąż. Zatem:


już mnie nie kocha
wygasł w jej sercu ogień
trzeci dzień na obiad
przypalone pierogi


Dalej podobnie - gdybyś spróbował pozbyć się tego rodzaju placebo, zostałby całkiem fajny wiersz.

Pozdrawiam.

Dodano -- 09 gru 2011, 12:47 --

ona już mnie nie kocha
wygasł w jej sercu ogień
trzeci dzień wciąż na obiad
przypalone pierogi

płynie czas jak po twarzy
mojej łzy płyną słone
więcej jej nie wybaczę
tych pierogów z teflonem

spadły liście już z drzewa
co mi okno zasłania
już się do mnie uśmiecha
sucha gałąź - pirania

Tylko tyle, aż tyle podkreśliłem bo dalej nie mam siły tego czytać.
Placebo placebem placebo pogania (ładne, prawda? )

Przejrzałem też kilka innych wierszy Twojego autorstwa i niestety, powyższy nie jest wypadkiem przy pracy.

[Nilmo]

Jeszcze raz dziękuję. Zwłaszcza za tak wnikliwą analizę, czegoś co na to nie zasługuje. Ale doceniam, doceniam,
Choć nie do końca się zgadzam.
Np.
"Bez ona w pierwszym wersie, drugi jasno precyzuje o kim mowa. Podobnie "wciąż" -skoro dalej jest "trzeci dzień"

Tak bez ona , bo wolisz ON ?

Podobnie "wciąż" -skoro dalej jest "trzeci dzień"

Nie wciąż trzeci dzień, a wciąż pierogi...itd. Nie chce mi się dalej tego tłumaczyć.

[Sokratex]

już mnie nie kocha
wygasł w jej sercu ogień
trzeci dzień na obiad
pierogi przypalone

płynie czas po twarzy --- tutaj miałbyś ładną przerzutnię z domyślnym przecinkiem po "czas"
łzy płyną słone
więcej nie wybaczę
jej pierogom teflonu

spadły liście z drzewa
co okno zasłaniało -
czemu się tak uśmiechasz
gałęziowa piranio!



Mniej więcej w taki sposób, a poza tym... co niby więcej mówi reszta? Lepiej... napisz komentarz do wiersza, jak ja
niż... komentujesz wszystko już w samym wierszu.