na końcu zawsze epilog

[semiramida]

Jest ciekawie. Uwielbiam koty :))) semi.

[neuro]

Myślę, że jesteś szczęśliwą kobietą, gdzieś między wersami czytam.

Jestem, jestem. Więcej umiem się przyznać, że jestem szczęśliwa.

Semiramido, też uwielbiam koty. Pozdrawiamy razem z Koszką.

[Hosanna]

To co Ty nazywasz brutalnością pociągnięć języka ja nazywam intelektualną uczciwością
I nie widzę w tym brutalności


Emocje niezwykle obciążają jasność sądów.
Nawet kiedy są one niewielkie jest ich za dużo by kontrolować, ściągają niewidzialnymi sznureczkami każdy w swoją stronę.

dobrze
być ascetą by nie dać się im zwieść
nie mieć kompleksów
mieć ciekawość

wtedy uczciwość staje się bardzo prosta ścieżką
na której Cię pozdrawiam

z przyjemnością poczytam Cię jeszcze

[neuro]

Hosanno, asceza to bardzo trudna ścieżka. Wyjątkowo. A emocje i tak napływają z zewnątrz. Znasz serię eksperymentów, w których odcina się ludzi od bodźców zewnętrznych? Zabiera się im wszystkie zmysły. Wtedy mózg spontanicznie sam zaczyna produkować doznania zmysłowe, pojawiają się halucynacje. Umysł, nieprzyzwyczajony do takiego stanu, w akcie obronnym sam wytwarza obrazy, dźwięki, zapachy. Tylko nieliczni wytrzymują dłużej niż kilka minut. Po takim doświadczeniu u niektórych przez krótki okres otrzymują się stany lękowe. To tylko doznania zmysłowe. Emocje są bardziej skomplikowanymi stanami i trudno przewidzieć, co by się wydarzyło, gdyby całkiem je zniwelować. Eksperymentalnie jest to niewykonalne. Obawiałabym się jednak takiego stanu. Skrajna asceza nie jest dla mnie. Ale wydaje mi się instynktownie, że nie o skrajnej piszesz.

z przyjemnością poczytam Cię jeszcze

To bardzo miłe, dziękuję.

[Hosanna]

ja z grzeszników więc kiedy gadam o ascezie mam na myśli szczególną rzecz
nie jest nią odcinanie się od emocji
one są źródłem siły

ale aby w trakcie pewnego rodzaju myślenia np w nauce
pozwolić myślom uwolnić się od emocji

jest czas na emocje i jest czas kiedy trzeba je porzucić

odrobina ascezy zaś jest dobra silnych uczuciach
dla równowagi

co do deprywacji sensorycznej to kiedyś marzyłam aby się jej poddać ...