dół chambeau

[em_]

zobacz - brudne ręce
gdzie byłaś

dziewczynki w komunijnych sukienkach sypią kwiaty
śpiewają - święty święty i są biało jasne

ty znosisz do domu śmierć żab
obrazy co wcale nie mieszczą się w albumy na zdjęcia
i - mamo mamo! - obok szamba jest tyle stokrotek
mlecze na wianek i kość
sarny chyba

popiół i diament - córko!

poparzyłaś sobie nogę pokrzywami
i jeszcze wdepnęłaś w gówno

widzisz
do czego doszłaś

[Ewa Włodek]

oj, uśmiechnęłam się, czytając Cię teraz, ale uśmiechnęłam się - gorzko...Ileż to razy słyszałam: czemu na drzewa? Dziewczynki chodzą takie grszeczne, a ty - znów podrapana? Co z ciebie wyrośnie? Ty mnie do grobu wpędzisz! Ech, te niektóre Mamcie - im by się przydały nie żywe dzieci, ale domek z lalkami, a tam by sobie te lalki ustawiały według gustu, i bez problemów. I tak odczytuję Twój wiersz...

uśmiechy dołączam...
Ewa

[em_]

Może być i tak :-)
dzięki Ewo

[Hosanna]

wszędzie mamo
wszędzie ...



pisze tak bo sama wszędzie łaziłam
głębiej zapuściłam macki

i pokochałam

więcej i głębiej

cząstka mojej mamy jest ze mną
gdy łażę

już wie ze kto gówna unika
spotyka go częściej

i na innym poziomie



bardzo mi się podoba

[em_]

Dzięki Hosanno :-)
pozdrawiam

[Hosanna]

kiedy rozmawiam e znajomymi okazuje się że wielu z tych twórczych - znosiło do domu różności dla innych ohydne
ja na ścianie miałam znalezione rogi krowie z grzywką i łapki indycze i to wszystko sznurem związane wisiało na drzwiach

[Alek Osiński]

co do tej śmierci żab, to co ciekawie też akurat przechowuję obrazy
hekatomby małych żabek na asfalcie, które próbowałem zbierać

wiersz dobry, łącznie z humorystyczną puentą...wdepnąć w gówno
to podobno znaczy, że szczęście nie ominie...

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Dopiszę się .

wcale nie

To "wcale bym usunął.

biało jasne

Tu mi się coś nie zgadzało, ale po namyśle stwierdziłem, że jest faje .

mlecze na wianek i kość
sarny chyba

To jest fajne. To jakby rozdrobnienie na dwa wersy daje sygnał do tego, by się zastanowić. Kość... ale czego? Aaa... sarny.
Hehe . Fajne to.

Wiersz mi się podoba . Początkowo rażą przydługie wersy, ale po namyśle okazuje się, że świetnie one tu pasuję

[em_]

Alku, szczerze mówiąc to puenta nie miała zabrzmieć humorystycznie, ale właściwie każdy może odebrać to inaczej.

Tomaszu, też zastanawiałam się nad -wcale- ale bez tego źle mi się to czyta; co do przydługich wersów to wiele czynników się na to złożyło; i to jak ten wiersz miał być przeczytany, i to że treść miała być przejrzysta, ale niekoniecznie prosta.

Dziękuję Wam za komentarze,
pozdrawiam

[neuro]

Podoba mi się. Znoszenie żab znam z autopsji. Łapałam też świerszcze i pająki do słoików. A to takie niedziewczęce. I niezadowolone matki... Ten wiersz, wydaj mi się, traktuje o trudnej relacji z córką jako bytem autonomicznym, jednostkowym, odmiennym od wyobrażeń i pragnień matki. W tym kontekście ostatnie wersy wydaja mi się ironicznym komentarzem z dystansu czasowego. Z perspektywy. Chociaż można je też potraktować jako paradoksalny podziw, wolę tu widzieć kwaśną uwagę.
Z uwag technicznych. Mi długie wersy tu nie przeszkadzają. Pasują. Chociaż można pewnie uzyskać ciekawszy zapis inaczej dzieląc wersy, trochę je obkurczając. Zastanawiam się tez nad zapisem pary "biało jasne" - czy gdyby nie zastosować zapisu łącznego, jak w przenikających się kolorach, wrażenie jednoczesności i równorzędności tych elementów nie byłoby wyraźniejsze i bardziej przekonujące. Jeśli chodzi o słowo "wcale", zgadzam się z Bonsai. Usunęłabym. Kiedy czytam sobie ten wers stawiam odruchowo na nim akcent, gubiąc w tle (ważniejszą) resztę wersu. Bez słowa "wcale" brzmi równie dobrze.
Pozdrawiam, M.