Róże na wiatr

[Marcin Sztelak]

Śpisz, albo wcale
cię nie ma.

Niech będą przeklęte wszystkie Małgorzaty
poszukiwane w spojrzeniach,
bukietach kwiatów.

Nigdy nie pozbędę się zapachu,
wszyty podskórnie
rozbija noce w bezksiężycowy pył.
Nie pozwala zapomnieć nawet u progu
jej ust.

Później zmiatam okruchy,
w zaciśnięte pięści.
I tak nie odejdziesz.

Śpisz, albo jesteś
snem.

[anastazja]

Nie łatwo zapomnieć kogoś darzącego mocnym uczuciem. W tym wierszu, peel przeklina Małgorzatę, która
nie pozwala o sobie zapomnieć. Czy czas goi rany? - nie zupełnie.

Marcinie, pozdrawiam.

[411]

Witam.

Przecztylam z przyjemnoscia, moze jeden drobiazg

Nigdy nie pozbędę się zapachu,
wszyty podskórnie

Chyba pokusilabym sie o zmiane tego "wszycia" - mnie osobiscie kojarzy sie z odtrutka, a chyba chodzilo bardziej o cos nieusuwalnego, nie dajacego sie "wydlubac", jednosci z peelem, który bardzo cierpi, ale jest tez jak najdalszy od usuniecia tej zadry.

Swoja droga... kto dzis tak kocha? Zadumalam sie. Dziekuje.

Klaniam sie, J.

[Halszka55]

" i tak nie odejdziesz" .. no bo ciągle jest w myślach ;-)= w tych linijkach też