w mieście pijanych osłów

[Maryla Stelmach]

zagora

wychodzimy na ulicę zagory
za nami dwa czarne koty
stara brama z żółtymi klamkami
daje chłód i wytchnienie
malujesz na niej tajemne znaki
uśmiechasz się i mówisz
- tak będzie bezpieczniej
zamykasz moje oczy w pocałunku


w methoni

stoję w ogrodzie
na dachu hotelu plaka
z widokiem na centrum aten
w tle piękna muzyka grecka
kobiety obnażają opalone ramiona
ty patrzysz na rozświetlony
akropol z divani palace
nasze drogi posmutniały
o taka odległość

[semiramida]

Puenta dodała tej widokówce prawdziwej głębi:))) semi.

[Maryla Stelmach]

semi, dzieki. pozdrawiam.

[Hosanna]

czytam te wiersze i oglądam widokówki z krain pół-baśniowych
oddalonych w czasie przestrzeni i wyobraźni
kiedy dochodzę do
"nasze drogi posmutniały o taka odległość"
czuję po raz kolejny przebłysk zwykle niedostępnej dla mnie
czasoprzestrzeni

dlatego lubię Cię czytać

zawsze coś czuje, widzę
coś
co dodaje mi radości przeżywania

przygodę rzeczy dziwnych

[Maryla Stelmach]

Hosanno, mogłabym dla Ciebie pisać. nie jeść nie spać. to byłby piękny kres drogi. a tak serio, to jestem zacieszona. pozdrawiam.

[em_]

Puenta jest przepiękna, dobrze pasuje do reszty.
Ładny, spokojny wiersz.
Pozdrawiam

[Maryla Stelmach]

em_, dzięki uśmiech przesyłam.

[anastazja]

No przecież niczego innego nie wymyślę, niż komentujący przede mną, Marylko, z rękawa trzepiesz tę poezję? W dodatku, co jeden to lepszy, cudeńko.

Pozdrawiam z serca.

[Maryla Stelmach]

anastazjo, dzięki. myślę, że pisze zwyczajnie, tak jak wielu poetów. mam wzloty i upadki. jeżeli teraz wzleciałam, to muszę pamiętać, że spadanie bardziej boli. pozdrawiam kochana. oby do wiosny.