elen i ja

[Maryla Stelmach]

elen i ja
mamy kocie oczy

leżała skulona bez drobiny światła
gdyby nie blask latarni
nie wiedziałaby o naszym istnieniu
usiadła zdziwiona zaglądając w lustro
naprzeciw obca kobieta
tliła w sobie opowieść

już koniec lata
powiedziała papierowym głosem
puszczając statki na wodzie

elen i ja
mieszkamy w klaserze
ze zdjęciami

[Hosanna]

bardzo podoba mi się fragment

naprzeciw obca kobieta
tliła w sobie opowieść

zawsze lubię ludzkie opowieści

a na zdjęciach czasem uchwycone zostaje przeoczone

[Maryla Stelmach]

Hosanno, bardzo dziękuję. pa.

[anastazja]

elen i ja
mieszkamy w klaserze
ze zdjęciami

czytałam go już gdzieś? Ale nie przeszkadza w zachwycie i dzisiaj, piekny

[Maryla Stelmach]

anastazjo, zamieszczałam go w Ogrodzie. czasami wracam do wierszy, które sama lubię, chcę aby je ktoś także polubił?