pocieszanka

[nienażarty]

cóż pozostaje po kobietach
gdy poszły sobie w nieznane z innym
jest w jadłospisie pusty etat
prasowalnica tkwi bezczynnie

lustra przestają się podobać
w kredensie sztućce flirtują z kurzem
traci słoneczny blask podłoga
chwilowo cisza może urzec

czasem w regale tkwi bibelot
w łazience figi z koronki stanik
przypominają jak zły szeląg
o tym jak żeśmy się kochali

gdzieniegdzie w kącie smutek osiadł
na stole poległ z okruchów uśmiech
łzy nie wyciśnie już listopad
firanek furkot stłamsił pustkę

nic odkrywczego gdy przypomnę
od wieków prawdy niektórym znane
każda namiętność ma swój koniec
to było piękne zakochanie

[Miladora]

Gdyby nie to, że te dłuższe drugie wersy dobrze się mimo wszystko wpasowują w wiersz, to bym Ci się przyczepiła, panie N.
Ale ciekawie wyszło, więc kupuję i zmykam.

[nienażarty]

przyzwyczailiśmy się równych rytmów, które czasami w średniówce łamiemy zapisem a może inaczej
dzięki - rym i rytm służą treści i śmiem twierdzić, że celowe zaburzenie rytmu podkreśla treść tych wersów
nie wiem czy wyszło ale skoro się "nie przyczepiłaś" to jest ok
pozdrawiam

[Miladora]

przyzwyczailiśmy się równych rytmów,

Wcale nie - jest dużo form o przełamywanym rytmie.

i śmiem twierdzić, że celowe zaburzenie rytmu podkreśla treść tych wersów

Nie ma zaburzenia rytmu, skoro masz taką samą średniówkę.
To dzięki niej wiersz jest płynny mimo różnej długości wersów.

[Leon Gutner]

Właśnie - jakoś tak różna długość wersów nie razi .
Podobnie jak gdzieś tam zatopione w tekście banałki .
Za te prasowalnice kobiety powinny ci utrzeć nosa.

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

no - samo życie. To samo można rzec, gdy mężczyzna pójdzie sobie w nieznane - co po nim zostanie? Ano - byłe zakochanie...
A eksperyment z wyszczególnionym wersem - ciekawy, ale ja lubie takie innowacje i eksperymenty...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[coobus]

u ciebie też da się coś podeżreć, zajrzałem, nie narzekam