Ojcostwo Piurnonsensowicza

[misza]

Utytłany jak zwierzę, sunie Żenia przez miasto.
Tu zaczepi kobietę, tam pogada z latarnią.
Każda brama mu dzisiaj się wydaje zbyt ciasną,
przyszłość zaś, czarną.

Taka chandra chwyciła nieboraka za gardło,
że od rana się tacza po ulicach miasteczka.
I płaczliwie powtarza: oj, przepadło! Przepadło!
Kto mnie odetka?!

Za nim, krzywą kolumną, idą blade i słabe:
poematy, sonety - wyglądają na chore.
Są podobne do taty, kiedy człapią tak stadem,
za swym autorem.

Usiadł obok pomnika uznanego poety.
Spojrzał w górę ze złością: nie śmiej się, panie złoty!
Kiedy moje natchnienie całkiem wyschło, niestety.
Bo płodzę knoty.

Muza łazi po knajpach, Pegaz gra na wyścigach.
Ogród perzem zarasta, w domu rządzą pająki.
Czas najwyższy się wreszcie, od pisania, wymigać.
I raz z tym skończyć.

Gdy tak gorzko się zwierzał kamiennemu poecie,
wiersze Żeni piękniały, niczym łąka na wiosnę.
Niepotrzebny im jesteś, Jewgieniju, bo przecież,
są już dorosłe.

[nienażarty]

jeszcze łypnie w butelkę aby golnąć ostatek
a tu basem coś chrypie co za faux pas i nie takt
samogonem wyrzuca: "nie pomyśl Żenia czasem
żeś wierszokleta"

[Ninoczka]

Kłamiesz jak i ten Jewgienij
podoba się ta "przeplatanka" ...
jak warkocz rusałki

Pozdrawiam

N.

[misza]

Masz rację Nienażarty, najbardziej boli,
kiedy już widać dno butelki

Ninoczko!

Żenia kłamczuszek? On wierzy w to, co mówi.
A jak jest ze mną? Sam nie wiem.
Serdecznie pozdrawiam

[Ewa Włodek]

Ot, masz, Żenia, niecnoto! Toś na smutno się uchlał?
Chandra ci się panoszy i wetschmerz łeb podnosi!
Twoja gadka o wierszach - to zwyczajna podpucha!
Kysz do domu, smutasie!

pozdróweczki posyłam Obu!!!
Ewa

[Leon Gutner]

Po raz drugi miejski Żenia trafia w wieczór Leona .
A to oznacza tylko podwójną przyjemność .


Z uszanowaniem L.G.

[misza]

Jaka tam podpucha! Zwyczajnie go wzięło, Ewo.
A czy autor jest potrzebny wierszom po ich napisaniu,
to już zupełnie inne pytanie.
Serdecznie pozdrawiam

Miło się z Tobą spotkać, Leo, na progu
nowego, "małego życia"

[marta zoja]

Bo gdy chodzi o kobiety walczą, krzyczą, urągają...walną po kotlecie i już im lepiej...jednak dystans...nabierany przez mężczyznę, bardziej frapuje...Pozdrawiam z uśmiechem

[misza]

I ja, serdecznie pozdrawiam

[skaranie boskie]

Kiedy moje natchnienie całkiem wyschło, niestety.
Bo płodzę knoty.

Eee tam!
Jak znam Jewgienija, nie spocznie on na laurach.
Ot, chwilowy zastój. Zdarza się...
Super wiersz, jak zawsze o Żeni.