Parkowe (wy)myślenie czyli spacer po dyspucie jesiennej

[Mirek]

hm ... pusto tu no to może tak:

nadsłowie połączone z nadnerczem
tworzą merytoryczny
bełkot

nocne krople mgły padają pod nogi
rozświetlają asfalt
w konarach nieruchomych drzew
zamieszkał monument
pospołu z bajką

lubię pustkę parku
i ciszę
która przysiadła na kamiennej ławce

o świcie tupot obcasów
oznajmi nowy tydzień

[skaranie boskie]

Lubię Twoje leśne klimaty Mirku.
Tu zaskakujesz wstępem, mieszasz słowa w bełkot, żeby za chwilę, mokrym od kropel mgły, błyszczącym asfaltem trafić na chwile sielskiego odpoczynku w spokojnym, zamieszkałym przez monument i bajkę parku, obok przysiadłej na kamiennej ławce ciszy.
Jest Mirkowo do bólu.
I tak trzymaj! :-) :piwo:

[Gloinnen]

tworzą merytoryczny
bełkot

Tak. Takie merytoryczne, zimne spojrzenie nieraz może całkowicie zniszczyć ducha wiersza.
Jest nastrojowo.

Podoba mi się ta mgła rozświetlająca asfalt.

Tu i ówdzie bym trochę pozbyła się nadsłowia i pewnych zwrotów... ale... dziś odpuszczę sobie merytoryczny bełkot :hahaha: Po tylu piwkach i tak nie mam żadnych sensownych pomysłów.

Glo.

[Arti]

nie podoba mi się...pomieszałeś klimaty w mało gustowny sposób
wygląda to jak źle dobrane kolory

Pozdr.

[NathirPasza]

Mnie też się podoba. Zwłaszcza fragment:

w konarach nieruchomych drzew
zamieszkał monument
pospołu z bajką

lubię pustkę parku
i ciszę
która przysiadła na kamiennej ławce

Przemawiają do mnie takie opisy. W mojej interpretacji Peela trapi melancholia, nie sielska bynajmniej.

Tylko pierwsza strofa jakby z innej bajki.

Pozdrawiam
NP

[Gloinnen]

Pierwsza strofa to jakby uprzedzenie ewentualnego czepialstwa niektórych (ekhem) komentatorów.

Rzeczywiście, nie pasuje do reszty, swoją z lekka złośliwą nutką. Potem już ładnie i klimatycznie.

Glo.

[Mirek]

Pierwsza strofa to jakby uprzedzenie ewentualnego czepialstwa niektórych (ekhem) komentatorów.

to nie uprzedzenie ewentualnego ... to autentyczne zdarzenie sprzed lat
po wieczorze autorskim Edwarda Stachury tenże wracał na kwaterę ścieżką nad "Rusałką" (sztuczne jezioro w Poznaniu) w pewnym momencie zatrzymał się zapatrzył na mgłę kłębiącą się po wodzie i odetchnął "dopiero teraz wrócił spokój" po burzliwej dyspucie o poezyi
kochani dzięki za poświęcony czas
ps

nie podoba mi się...pomieszałeś klimaty w mało gustowny sposób

hm ... czy ja wiem? zdawało mnie się że mówię dość jasno