pokoje na nadgodziny

[pietrek]

pokoje na nadgodziny


moje nogi stoją obok
gotowe na rozkazy

ze złotą rybką
rozumiemy się

bez słów

obracam w dłoniach
klepsydrę jak kalejdoskop

by zająć czymś czas

[Sede Vacante]

Baaardzo ciekawe.
Taki wiersz o sile, o byciu Panem siebie i swojego życia, o tym, że nie ma rzeczy niemożliwych.
Trochę jak "oświadczenie Pana Panów" w tym dobrym kontekście. Szczególnie słowa, jakimi został napisany wiersz( bo przekaz to swoją drogą) rewelacyjnie dobrane. Bardzo oryginalne i niepowtarzalne. No i takie krótkie, a mocne, mój ulubiony styl.

Właściwie, to nieskończoność interpretacji.
Gdybym miał lepsza pamięć, zagłosowałbym pewnie na "wiersz miesiąca", ale z pamięcią u mnie krucho, a za miesiąc to już w ogóle.
Ale w każdym razie - rewelacja.

[Ratana]

Bardzo ciekawy utwór. Niemniej jednak ta nieskończoność interpretacji, o której napisał Sede Vacante, sprawia, że czuję się lekko zagubiona. Ciekawa jestem jaki był Twój zamysł, zdradzisz coś?

[pietrek]

ani misię śnisię

[Ratana]

no to tak zwany mindfuck

[pietrek]

się urodziło, i od tatusia uciekło
czy raczej tatuś za drzwi wywalił
i próbuje żyć własnym życiem
jak się tatuś zacznie wtrancać,
porażka gotowa

[Ewa Włodek]

złota rybka od spełniania marzeń? Rozumie się z nią peel bez słów - ponoć, ale tak na prawdę ile ma czasu na sformułowanie TEGO marzenia? Ile czasu - między klepsydrą, która odmierza czas i kalejdoskopem, w jakim zmienia się to, co go otacza? Tak sobie dmałam przy lekturze...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa