Konkursy poetyckie - wieś, kwiatki, romanse i rabatki.

[skaranie boskie]

Bardzo mądry post, Gościu.
Za sport i niesiwienie

[Sede Vacante]

Dziś wymyśliłem dla znajomych(poeci z regionu) konkurs. Na razie tyko wymyśliłem, podam im go, jak uzbieram na jakąś nagrodę.
Zanim o tym - to skąd się wzięło.
Znalazłem u znajomego rewelacyjne zdjęcie, wprost napakowane symbolami.
Most żelazny, obok drzewo rosnące wokół świeżo zaoranej ziemi(jakaś działka prywatna chyba), a w dali wieża(wieża ciśnień, ale wygląda z daleka jak jakaś baszta). Wszystko skąpane w gęstej mgle, akurat fotograf wybrał rewelacyjną porę.
Stwierdziłem (pomijając, że na okładkę tomiku, antologii - idealny motyw. Drzewo, most, ziemia zaorana, mgła i tajemnicza wieża), że tutaj właśnie sa tematy na konkursy.
Dać poetom zdjęcie, każdemu jedno, to samo i..."piszcie. To wasz temat".
Myślę,że to dość "inne" od normy i mogłoby się świetnie sprawdzić, tak a propo, gdyby ktoś chciał wykorzystać pomysł.
Ja nie ma tutaj czasu, w ogóle brak mi czasu, ale chcę podzielić się pomysłem. No i rewelacyjny wprost trening na wyobraźnię.

[skaranie boskie]

Sede, nie trzeba dużo czasu, żeby zorganizować taki konkurs na ósmym. Problem w tym, że już zdradziłeś jego największy sekret, czyli to, że każdy dostanie to samo zdjęcie, jako jedyne i niepowtarzalne. Pomysł dobry.

[Sede Vacante]

Ale to nie problem. Nawet, jeśli każdy dostanie to samo i będzie o tym wiedział - każdy "odczyta w nim" swój wiersz.
Dubli raczej nie będzie.
Masz zdjęcie i masz napisać wiersz. Nie zastanawiasz się nad tym, co napiszą inni, jak ich "wyprzedzić" interpretacją, ubiec itp.itd.
Bierzesz zdjęcie i piszesz. A najlepiej, aby termin nie był dłuższy, niż kilka dni. To wtedy najlepszy trening( w końcu nie walczy się o "złote gacie" , gdy trzeba w miarę spontanicznie coś napisać.
Naprawdę, mam mało czasu, nawet tu się opuszczam w czytaniu. Ale jeśli ktoś chce, pomysł "leży" do wzięcia.
Nawet okruchy prozatorskie, w osobnej kategorii by się sprawdziły. Dwustronicowe opowiadanie na podstawie fotografii np. starej fabryki, przydrożnej kapliczki, czy lalki ze śmietnika.

[Patka]

Nawet okruchy prozatorskie, w osobnej kategorii by się sprawdziły. Dwustronicowe opowiadanie na podstawie fotografii np. starej fabryki, przydrożnej kapliczki, czy lalki ze śmietnika.

O, dobrze, że w ostatnim akapicie wspomniałeś o prozie. Bo wszystko tu to tylko wiersze i wiersze. Przykre.

Jak będzie konkurs na podstawie zdjęcia/obrazka, gdzieś można będzie też napisać prozę (niekoniecznie z limitem długości, no bo po co?), to z chęcią napiszę, choć najlepiej by było, jak by był on dopiero w wakacje.

[skaranie boskie]

Będzie Patko.
W wakacje.
Już mamy opracowany plan konkursów do września.
Ale o tym na razie sza!

[Gloinnen]

Wracając do tematu głównego...

Ostatnio czytałam na srajbooku rozmowę kilku "znajomych". Jednym z nich jest jurorka pewnego ogólnopolskiego konkursu, do tego wianuszek jej psiapsiół. Pitu pitu. Pogawędki o szczegółach gali, o terminach, itd., zachęty - ach, pisz wiersz, no jasne, wysyłaj, przecież jesteś debeściara... itd. w ten deseń.
Mam uwierzyć, że w takim konkursie werdykt będzie obiektywny i uczciwy?
Prędzej mi kaktus na tyłku wyrośnie.

[Sede Vacante]

Pisałem już jak jeden wydawca opowiadało ustawce dwóch bardzo prestiżowych konkursów?
Chyba pisałem.
W każdym razie, prawda w tamtym przypadku wyszła na jaw właśnie przypadkowo, ale wyszła.
Tak, tak.
Wielcy, sławni, znani, najlepsi itp.

W ogóle, czytam o jakimś poecie, że jest najznakomitszym poetą młodego pokolenia w kraju, najlepszy i kropka.
Skąd oni to wiedzą? Znają i czytali KAŻDEGO, kto się wydał? A ci, którzy nie wydali się, ale są rewelacyjni?
To trochę jak z muzyką. "Scena oficjalna" pełna różnych zespołów, lepszych, gorszych, no i ta podziemna, gdzie też są niesamowite talenty. Ale nie są "znane".
Taki trochę poetic-showbiznes :P

[Gloinnen]

Pisałem już jak jeden wydawca opowiadało ustawce dwóch bardzo prestiżowych konkursów?

Chyba nie...

A moim zdaniem warto takie przypadki nagłaśniać, właśnie na forach, w środowisku nie skażonym koterią. Choćby dla przysłowiowego "przykładu"...

[Sede Vacante]

W każdym razie pewien wydawca (skoro o nagłaśnianiu) na moje pytanie o szanse w konkursach, napisał, bym się nie przejmował konkursami, bo "są jakie są i rządzą się swoimi prawami".
Opowiedział w kilku zdaniach, że sekretariaty dwóch baaaaaaardzo prestiżowych, znanych konkursów literackich w Polsce zgłosiły się do niego po dosłanie kilku tomików poezji z jego wydawnictwa, ponieważ autorzy zakwalifikowali się do finału konkursu.
Wszystko niby w porządku, ale według wydawcy były to akurat konkursy, do których zgłaszać autorów mają prawo TYLKO I WYŁĄCZNIE wydawcy właśnie. Nikt inny.
No i Pan, który opowiedział mi historyjkę, stwierdził, że owszem, wysyłał tam swoich autorów - ale zupełnie innych. A tych, o których tomiki poproszono, "bo zakwalifikowali się do finału" w ogóle nie zgłaszał, nigdy.
Więc prosty wniosek - szacowna kapituła wybrała sobie "swoich ziomków" i sama ich zakwalifikowała do finału, mimo iż nie brali oni nawet udziału w konkursie. Potem tylko proces "dosłania kolejnych tomików" i werdykt gotowy.

Nie wiem jak zareagował wydawca. Ale tak to mniej więcej wygląda.
Nie wiem co to za konkursy, ale pisał o "czołowych polskich konkursach, bardzo znanych".