Chodź ze mną...

[Sede Vacante]

Mieszkasz z duchami? Dzień dobry.
Mam na imię przyjaciel.

Mieszkam z duchami.

Podobno straszę.
Za dnia
i w nocy

i zawsze, gdy pytam
o definicję wolności.

Podobno jestem do bólu
przegranym człowiekiem.

W moim domu,
na emigracji.
Przyporządkowany do adresu,
pomieszczenia,
umowy-zlecenia na
stabilizację i bezpieczną drogą do raju.

Chciałem poznać nazwy wszystkich kwiatów.
Z każdym artystą wypić o jedną butelkę wina za mało,
bo zawsze mam dokąd wracać.

Mieszkasz z duchami?
Choć ze mną.
Zostało mi trochę niedopitego
życia.

[Hosanna]

Przyporządkowany do adresu,
pomieszczenia,
umowy-zlecenia

stabilizacja związana z właśnie z więzami
coś zabija
coś zostawia ledwie żywym
a jednak także nagradza i syci chroni

kiedyś zastanawiałam się nad zwierzętami które po urodzeniu/wykluciu - spędzają całe życie samotnie bez domu np taka meduza

przez moment wija takiego życia zachwyciła mnie przeraziła, onieśmieliła i zawiesiła mój umysł

czasem zdaje mi sie że chwilami taki żywot fascynował i był w praktyce wyznawany przez Stachurę gdy wędrował przez siebie

wybieram stabilizację
ale mam w sobie marzenie o wędrowce

pewnie wiesz o niej więcej niż ja
dotknąłeś jej

[411]

Bardzo dobry poczatek, doskonaly koniec, srodek mniej, ale broni sie dzielnie.
Witaj, Sede.

Mam na imię przyjaciel.

W tym jednym wersie zawarles cala nasza pokopana nowoczesnosc i plytkosc ludzka.
Nic wiecej nie dodam. Zaklaskam.

Klaniam sie, J.

[Sede Vacante]

Wielkie dzięki za dobre słowo.

[anastazja]

Mieszkasz z duchami? Dzień dobry.
Mam na imię przyjaciel.

Mieszkam z duchami.

Podobno straszę.
Za dnia
i w nocy

i zawsze, gdy pytam
o definicję wolności.

Podobno jestem do bólu
przegranym człowiekiem.

Tu kończąc widzę wiersz. Znakomity. Mam na imię przyjaciel - piękny wers, jak pisze 411

Pozdrawiam

[Sede Vacante]

Dziękuję anastazjo

[Ewa Włodek]

przyjaciel - cóż, tym słowem gdzieniegdzie zwykło się określać - diabła. Czy i u Ciebie też pod tym słowem kryje się ta gorsza natura każdego z nas? I to ona - kusi do zmiany tego, co mamy?

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Sede Vacante]

przyjaciel - cóż, tym słowem gdzieniegdzie zwykło się określać - diabła. Czy i u Ciebie też pod tym słowem kryje się ta gorsza natura każdego z nas? I to ona - kusi do zmiany tego, co mamy?

Nie. Tutaj bardziej dosłownie.
Przyjaciel - jako człowiek o podobnej rozterce. "Też tak mam. Jestem z tobą. Jest nas dwoje. Nie ważne jak mam na imię, tak na serio, kim jestem. Ważne, że jestem twoim przyjacielem, bo boli nas to samo".
Dziękuję za wizytę.

[ono]

podobasie - podobasie też styl pisania (trochę blisko mnie )