List do nieba

[anastazja]

dla babci - z miłością

w zakurzonym sklepiku kupowała zioła
kobieta bez odrobiny przebiegłości"
nie opływała w dostatki

mimo to dzieliła skromny stół
twarz pokryta patyną
zapewniała spokój i czułą opiekę

minęło czterdzieści lat
a ja widzę twoj
warkocz ze srebrnych nici

spódnicę do kostek w małe kwiatki
i ciepłe spojrzenie spod okularów
zapalam znicz z nadzieją

że dostrzeżesz tańczący płomień



1.XI.2011

[Gloinnen]

Wiersz doskonale dobrany do okoliczności, bo przecież właśnie teraz wspominamy tych, których już z nami nie ma.
Chociaż z drugiej strony - trochę szkoda, że pamięć nasza jest taka niesprawiedliwa - przez cały rok zabiegani, zajęci pogonią za tysiącem spraw - nawet nie pomyślimy o ludziach, którzy swego czasu wypełniali nasze życie.

Temat niełatwy. Muszę postarać się podejść do Twojego wiersza z wielkim wyczuciem. Czuć w nim emocje, ciepło, miłość do adresatki - zmarłej babci. Przez Twoją peelkę przemawia jeszcze dziecko, albo młoda dziewczyna, która z czułością - pamięta.

Trochę kosmetyki przydałoby się jednak temu tekstowi, żeby zabrzmiał czyściutką nutą.

bez odrobiny przebiegłości

twarz pokryta patyną starości

mojej miłości

Te powtórzone "ści" na końcu trochę wybijają z rytmu.
"patynę starości" zamieniłabym po prostu na "patynę", która nieodłącznie ze starością się kojarzy.
"mojej miłości" - wyrzuciłabym po prostu, bo "płomień miłości" według mnie jest metaforą tandetną.

w zakurzonym sklepiku kupowała zioła
prosta szczera kobieta
bez odrobiny przebiegłości
nie opływała w dostatki

"prosta szczera" i "bez odrobiny przebiegłości" - wydaje mi się, że mniej więcej we wszystkich tych sformułowaniach zawarta jest zbliżona treść, więc może zostawić:

"kobieta bez odrobiny przebiegłości"

Twoje srebrne jak nici włosy
zaplecione w warkocz

"Twój warkocz ze srebrnych nici"

Skróciłam mocno, żeby zaoszczędzić na słowach.

długą spódnicę w małe kwiatki
i cieple spojrzenie spod okularów

"długą", "małe", "ciepłe" - dużo tych przymiotników za jednym zamachem.
Zastanawiam się jak to ominąć.

"spódnicę do ziemi"? może - aby podkreślić, że długa była? No nie wiem, nie chcę Ci narzucać swoich własnych obrazów.

"czułą opiekę", "ciepłe spojrzenia", "kochana babciu" - w zamyśle mają podkreślać uczucia peelki, ale zastanawiam się, czy nie lepiej nie dopowiadać. Sam opis, bez tych oczywistości, jest dość wymowny.

Z pointy - jak już mówiłam - pozbyłabym się tej miłości. Płomień znicza może symbolizować więcej rzeczy i lepiej zostawić zakończenie mniej dosłowne.

Przeczytałam jednak wiersz ze wzruszeniem. Pomyślałam sobie o mojej babci, której wcale nie znałam, bo zmarła długo przed moim narodzeniem. Ot, losy ludzkie.

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

Glo - ten wiersz powstal w chwili refleksji.
Ot, tak dla pamieci, oczywiscie nie oznacza, ze powinien byc w byle jakim zapisie.
Dlatego z wdziecznoscia i uwaga przeczytalam Twoj komentarz.
Dziekuje, za wszelka pomoc.

[Gloinnen]

Witam ponownie. Miło, że zechciałaś skorzystać z podpowiedzi.

Zwracam uwagę na zasady nanoszenia poprawek do tekstów utworów.

http://www.osme-pietro.pl/viewtopic.php?f=5&t=100

Glo.

[Bożena]

wydaje mi się że w drugim wersie brakuje "K" w słowie- kobieta
i ja powędrowałam myślami do mojej babci- pozdrawiam

[Alek Osiński]

ładnie i z wyczuciem napisane
nie ustrzegłaś się literówki:)

[anastazja]

Witaj Bozenko - masz racje brakuje "k" - dziekuje.

al - dziekuje

Pozdrawiam