(***) Jaką mnie drogą

[atoja]

Twoje rozmyślania o drogach skojarzyły się atoi z balladą Blowin in the Wind Boba Dylana, którą wkleiłam w oryginale...
Tłumaczenie zapewne znasz.

[misza]

[anastazja]

jak ładnie Skaranku.

Pozdrawiam

[iTuiTam]

Ech te drogi, pytania, wątpliwości.
Pod górkę, z górki, rozstaje...


Z przyjemnością
iTuiTam

[skaranie boskie]

daj znać jakby co - tzn jakbyś już tę odpowiedź poznał skarańku

Masz, jak w banku, Nicol.

Twoje rozmyślania o drogach skojarzyły się atoi z balladą Blowin in the Wind Boba Dylana, którą wkleiłam w oryginale... Tłumaczenie zapewne znasz.

Domyśliłem się, Atoja.
Wystarczyło, że napisałaś o wietrze i odpowiedziach.
Tylko się zeźliłem na Niemiaszków za cenzurę youtube.

No i proszę, jak wiele można powiedzieć bez słów.
A są tu tacy, którzy ganią emotki.

jak ładnie Skaranku.

Miło czytać, że ładnie, ale przyznam Ci się w tajemnicy, że nie jestem zadowolony z tego wiersza. Ale, jak się nie ma, co się lubi...

Ech te drogi, pytania, wątpliwości.
Pod górkę, z górki, rozstaje...

Taka to małpia karma - musi się włóczyć.
A skoro się włóczy, to to i na rozstaje, górki, tudzież inne zakręty trafia.
Dziękuję za odwiedziny w rozwłóczonym, małpim świecie.

[Patka]

A są tu tacy, którzy ganią emotki.

Nie tyle emotki, co ich nadużywanie. Przynajmniej ja.

(tak, musiałam)

Teraz wiersz, bo nie wypada takiego offtopa zostawić.

Bez owijania w bawełnę - nie zachwyciło. Źle mi się czytało, bez rytmu. Aż musiałam policzyć sylaby - jest równo, przynajmniej w dwóch pierwszych strofach, bo później sobie odpuściłam liczenie. Może to nie kwestia rytmu nie rytmu, tylko doboru odpowiednich słów? Niektóre wydają mi się wciśnięte na siłę, no bo coś musiało być, by wersy były równe.

Jaką mnie drogą poprowadzisz,
gdy marsz już z górki, choć niełatwo;
jakie napotkam drogowskazy,
nim sztandar w końcu przyjdzie zatknąć?

Nie rozumiem drugiego wersu. Wciąż mi się "marsz" zamienia na "masz".

Trudne wybory, kartki zmięte -
kiedyś się przyjdzie w sprawie stawić.
Wiara poległa przed zakrętem –
jaką więc drogą poprowadzisz?

Tu też druga linijka dla mnie niejasna.

Na plus rymy - są niebanalne. Jeszcze tylko popracować nad ciekawą treścią i może nawet marudząca Patka się zachwyci.

[skaranie boskie]

Masz rację, Patko.
Rytmu tu nie ma. I nie miało go być.
Wiersz nie jest sylabotoniczny, bo do tego typu przemyśleń absolutnie by nie pasował.
Oczywiście równa ilość sylab została zachowana, jednak od rytmu uciekłem celowo. Chodziło o ekspozycję treści. Tu jednak biję się w piersi. Zabrakło weny i gospodarka słowem mocno okulała.

Nie rozumiem drugiego wersu. Wciąż mi się "marsz" zamienia na "masz".

Nie lubię pisać instrukcji obsługi do wierszy.
Myślę, że każdy ma prawo odebrać tak, jak mu w duszy zagra. O ile zagra.
Jeśli Tobie nie zagrało, to znak, że małpa musi się mocno zastanowić nad swoim pisaniem.
Niemniej dziękuję za rzetelny komentarz. Takich zawsze oczekuję i cieszę się z nich niezmiernie.