Picasseria

[Nicol]

.


zabij mnie kwiatkiem jeśli chcesz
za pospolitość tego świata
za ów niegrzeczny wtedy wiersz
za zwariowany w sercu zapał

zetrzyj jak pyłek który spadł
na ciszą wysuszone usta
za to że ci nie daję braw
i wodzę wciąż po krzywych lustrach

uderz jak piorun prosto w myśl
tortura czasem bywa słodka
za to że między nami drzwi
lecz pozwól mi cię znowu spotkać



...dla P...

[Leon Gutner]

Ktoś musi być bardzo wart takiej tęsknoty i takich wierszy .

Absolutnie moje nastroje .

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Piękny wiersz, Nicol. Taki, na jakie chcę trafiać, żeglując w necie. Płynąc przez jego bezgraniczne wody.
Jest jak odczarowujący nieco pospolitość tego świata.

[Nicol]

Ktoś musi być bardzo wart takiej tęsknoty i takich wierszy .

Absolutnie moje nastroje .

Z uszanowaniem L.G.

przymusu nigdy nie ma Leo ... choć czasem byłby wskazany

Dodano -- 17 lip 2013, 12:48 --

Piękny wiersz, Nicol. Taki, na jakie chcę trafiać, żeglując w necie. Płynąc przez jego bezgraniczne wody.
Jest jak odczarowujący nieco pospolitość tego świata.

ech coobusku odczarować pospolitości nie sposób na dłuższą metę ... ale na chwilę .............

[Patka]

Musi być ze mną coś nie tak, jeśli znów wszyscy się wkoło zachwycają, a ja nie.

Jeśli chodzi o rytm, formę, to podobnych wierszy czytałam mnóstwo. Znudziły mi się rymowanki abab albo aabb. Z rymem można pokombinować na wszelkie sposoby, z rytmem podobnie, uzyskując nowe, ciekawsze melodie. Powyższe się czyta trochę jak wyuczony wierszyk.

Znów - tytuł przyciąga, tekst nie bardzo. Choć jest lepszy niż poprzedni. Są momenty na plus:

zabij mnie kwiatkiem

zabijało się siekierą, nożem, piłą mechaniczną, młotkiem, kijem, ale kwiatkiem chyba jeszcze nigdy, plus więc za pomysłowe połączenie tych wyrazów

A konkretnie tylko ten jeden moment (byłam pewna, że jest ich więcej). Reszta - ni ziębi, ni grzeje.

Pozdrawiam
Patka

[Nicol]

Ups. I znowu Cie zawiodłam ale to tylko dialog między mną a kimś kto doskonale go pojmie...
Sorki że grzeszę zjawiskiem pisania prawielistów w tej podstępnej formie, ale lubię to robić i rozumiem że nie czując drugiego dna nie znajdujesz w nich nic dla siebie.
Sorki. W tym wypadku jestem trochę asertywna i nic na siłę lub dla poklasku zmieniać w tym nie będę. Aspiracje rękodzieł zostawiam innym.Twoje zdanie rzecz jasna szanuję i dziękuję że chciałaś je wyrazić

[Ewa Włodek]

ładna dedykacja. Cóż, czasem miedzy dwojgiem dzieje się i tak. Sporo masz dobrych tropów (krzywe lustra, zamkniete drzwi), opisujących stan niepewności w relacji, a może - pewności...

serdeczność posyłam...
Ewa

[Nicol]

może stan pewności .... fakt.
a tropy jak to tropy są ... dopóki śnieg kurz czy piach ich nie przysypie...