Kompromitacja Marii C.

[Ewa Włodek]

Była dama. Światowa. Chociaż przecież – polska.
Lśniąca światłem świeczników, skulona w ukryciu.
Kształcona na uczelni słusznie zwanej życiem.
Prawdziwa lamparcica? Może zwykła gąska?

Mężowie. Kochankowie. Bonusy i długi.
Brała złoto za miłość i płaciła za nią.
Jedna jej ręka – szczodrość, a druga – zachłanność.
Takie życie. Matecznik. Tu łatwo się zgubić.

I zgubił ją Grand-Hotel. I tamtejsze piece.
Diament płonie jak węgiel. Więc – blauweiss? Dym w ręku?
Pełne-puste walizy. Jest kradzież? Czy przekręt?

Z kawioru i szampana na więzienną zupę -
przebrzmiała kurtyzana w stylu findesieclu;
wielkość minęła w swądzie spopielałych futer.

Niedługo po uznaniu Marii Ciunkiewiczowej (w procesie poszlakowym) winną przestępstwa oszustwa ubezpieczeniowego, przewodniczący orzekającego w tej sprawie składu sędziowskiego musiał się gęsto tłumaczyć (publicznie, przed sądem), czy aby przypadkiem nie wziął łapówki od towarzystwa ubezpieczeniowego, zainteresowanego korzystnym dla siebie wyrokiem.

[Leon Gutner]

Poczytałem z ciekawością ale to wciąż nie ta Ewa którą tak lubię czytać .
I chyba wolę tamtą Ewę .

Z uszanowaniem L.G.

[lczerwosz]

Wiesz, jest bardzo dosłowny ten przekaz. Jak wiadomość gazeciarska. Nie przyzwyczaiłem się jeszcze.
i pozdrowienia
L.

[Ewa Włodek]

I chyba wolę tamtą Ewę

ano, Leonie, myślę, że i "tamta" też się pojawi...

Wiesz, jest bardzo dosłowny ten przekaz. Jak wiadomość gazeciarska. Nie przyzwyczaiłem się jeszcze

wiem, Leszku, to taki eksperyment - zależnie od tematyki, od postaci i jej formatu, zależnie od problemu staram się różnicować formę przekazu. I zbieram opinie - do późniejszego przemyślenia, przeanalizowania. Więc Twoja - jak najbardziej do zastanowienia.


Drodzy Panowie, ślicznie Wam dziękuję, żeście wstąpili, ofiarowali czas mojemu wierszowi i powiedzieli serdeczne, mądre słowa...
uśmiechy wam posyłam...
Ewa

[iTuiTam]

...
Kształcona na uczelni słusznie zwanej życiem.
Prawdziwa lamparcica? Może zwykła gąska?

Mężowie. Kochankowie. Bonusy i długi.
Brała złoto za miłość i płaciła za nią.
Jedna jej ręka – szczodrość, a druga – zachłanność.
Takie życie. Matecznik. Tu łatwo się zgubić.
...

Reporterski wiersz ze swadą i formą, Ewo.
Masz ode mnie bardzomisia.

serdecznie
iTuiTam

[anastazja]

Prawdziwa lamparcica? Może zwykła gąska?

Oto, jest pytanie. Dobrze ujęłaś temat Ewuś. Sięgasz głęboko swoją literaturą, masz duży wachlarz możliwości.

Pozdrawiam.

[Ewa Włodek]

Reporterski wiersz ze swadą i formą, Ewo.

cieszy mnie, Elu, bo i taki miałam zamysł. Choć prawda jest taka, że problemat Marii Ciunkiewiczowej - to materiał na powieść, a nie na 14 wersów...

Dobrze ujęłaś temat Ewu

temat - w rzeczy samej - ciekawy. Z punktu widzenia socjologii, psychologii i prawa. Sprawa niejasna, podobnie, jak niejasna postać peelki. Swoim tylko musnęłam problem, i tym bardziej się cieszę, Anastazjo, że znalazłaś tu coś dla siebie...


Dziewczęta, najpiękniej wam dziękuję, żeście wstąpiły, poczytały i powiedziały dobre słowa...
serdeczność Wam posyłam...
Ewa

[Maryla Stelmach]

mnie się podoba, Ewo.

[Ewa Włodek]

mnie się podoba

bardzo się cieszę, Marylo...

dziękuję Ci ślicznie za to, że wstąpiłaś, poczytałaś i za "podobasia"...
uśmiechy posyłam...
Ewa

[Henryk VIII]

Podoba mi się - jak dla mnie, jest tu czytelna iskierka ironii